Kitera

Kitera, takođe Kitira (gr: Κύθηρα, ital. Cerigo) je grčko ostrvo pred jugoistočnim špicom Peleponeza i nalazi se u sastavu periferije Atika. Ukupna površina ostrva iznosi 285 km². Zbog nerazvijenosti ovog ostrva, većina stanovnika je uglavnom emigrirala, većinom u Australiju. Na ostrvu danas živi nešto više od 3400 ljudi, dok ih je 1864. godine bilo oko 14.500. Istorijski, dio je jonskih ostrva.

Koordinate: 36° 14′ 24′′ Sje.; 22° 59′ 12′′ Ist.

Istorija uredi

Prvi tragovi naseljavanja postoje još iz ranoeladskog perioda (2500. - 1900. prije Hrista). Herodot je izvještavao, da su Feničani na ovom ostrvu uveli obožavanje boginje Afrodite, ali za takvo nešto ne postoje arheološki dokazi. Vjerovatno je ova feničanska Afrodita bila identična Astarti, jednoj od boginja semitskih naroda.

Veoma rano Kitera je dobila na značaju kroz trgovinu sa purpurom. Postoje dokazi trgovine sa Egiptom oko 2450. godine prije Hrista, sa Mesopotamijom od 1750. prije Hrista. Homer je označio Kiteru kao samostalno ostrvo. Kasnije, ona je pripadala Argosu, a od sredine 6. vijeka prije Hrista osvojila ju je Sparta. Ovo ostrvo je imalo veoma važan strateški položaj pa se prilikom peloponeskog rata vodila žestoka borba oko njega.

U srednjem vijeku, kada je Kiteru osvojila Venecija, na antičkom Akropolis sagrađen je grad Palihora (Paliochora), koji je na vrhuncu moći posjedovao ogromno bogatstvo. Iako su zidine ovoga grada izgledale kao neosvojive, pirat Barbarosa je osvojio i uništio grad 1537. godine.

U grčkoj mitologiji Kitera je (pored Kipra) ostrvo Afrodite. Boginja ljubavi je tu rođena iz morske pjene i izašla na ostrvo. Uspomeni na ovaj mit slikar Antoan Vato (Antoine Watteau) je posvetio dvije svoje slike pod nazivom „Ukrcavanje za Kiteru“, a one se danas nalaze u Luvru i gradskom muzeju u Berlinu.