Grafitna bomba
Grafitna bomba (takođe poznata i kao zamračujuća bomba ili na eng. Blackout Bomb) je nesmrtonosno oružje koje se upotrebljava za onesposobljavanje protivničkog elektro-energetskog sistema.
Grafitna bomba funkcioniše tako što iznad električnih vodova raspršuje oblak izuzetno finih grafitnih vlakana koji u dodiru sa naponskim kablovima izazivaju kratak spoj i prekid u snabdevanju električnom energijom. Ona ne uništava elektro-instalacije, već samo privremeno onesposobljava napajanje električnom energijom zbog čega je idelna za vazdušne operacije nakon kojih sledi kopnena kampanja zato što oslobađa okupacione snage složenih radova na rekonstrukciji elektro-energetskog sistema.
Prvi put je upotrebljena za vreme Operacije Pustinjska oluja 1990-1991, tokom koje je privremeno onesposobljeno oko 85% iračkog elektro-energetskog sistema. Grafitna bomba BLU-114/B je takođe korišćena tokom NATO bombardovanja SR Jugoslavije u maju 1999. god. i tom prilikom je privremeno onesposobljeno oko 70% ukupnog elektro-energetskog sistema. Međutim, zahvaljujući efikasnoj reakciji službi za održavanje, snabdevanje električnom energijom je, u pojedinim delovima zemlje, uspostavljeno za manje od 24 časa od trenutka napada. U daljem toku Operacije Saveznička sila (na eng. Operation Allied Force) NATO avijacija je za napad na dalekovode i trafo-stanice koristila konvencionalna borbena sredstva koja su izazivala trajna oštećenja instalacija.
Grafitne bombe proizvode dejstvo samo na naponskim kablovima koji nemaju izolaciju.