Geometrijski stil
Geometrijski stil je najstariji karakteristično grčki stil u umetnosti. Geometrijski stil je cvetao na kraju Grčkog mračnog doba, oko 900. do 800. pne. NJegov centar je bio Atina, a raširio se po trgovačkim gradovima po Egejskom moru.
Slikana grnčarija u geometrijskom stilu je bila među najtraženijim artiklima kojima su grčki trgovci osvajali nova tržišta. Grnčarija je u starom svetu imala višestruku namenu - od posuda za skladištenje i transport namirnica, preko onih koje su služile kao nadgrobni spomenici, za sahrane i druge rituale, sve do malih posuda za skupocene parfeme.
Grnčarija je najpre bila ukrašena apstraktnilm šarama (trouglovi, šahovski ornament, koncentrični krugovi), ali oko 800-te godine pne. u okviru tog geometrijskog ornamenta javljaju se životinjske i ljudske figure. Ipak, način njihovog prikazivanja je i dalje jako ograničen. Pojedinačne figure ili grupe koje se pojavljuju u jednakim razmacima jedva da su nešto više od ornamenta. Deo su istog tkanja koje pokriva celu površinu vaze i njihova se veličina menja u skladu sa površinom koju teba ispuniti. Ponekad je veoma teško razlikovati organske od geometrijskih elemenata.
Skulpture su figurine malih razmera. Dela su slobodna, nisu vezana za arhitekturu. Oblici su šematski.
Ksoane su skulpture od drvenog debla čija je primarna forma forma debla. Skulpture su svedene i geometrijske, glava je predstavljena kao krug, torzo kao trougao, noge su paralelne, a ruke su uz telo. Sve je rađeno bez detalja i neskladno. Ovaj oblik se kasnije preneo i na mermer. Ni jedna ksoana nije sačuvana.
Oko 700 godine pne. grčka umetnost ulazi u novi period – orijentalizujući stil, koji je pod snažnim uticajem Egipta i Bliskog Istoka. Razvoju ovog stila je doprineo razvoj trgovine. Geometrijski ornament je još uvek prisutan, ali je ograničen na periferne zone amfora i vaza, a zapažamo i spiralne preplete i rozete kao nove motive. Najveće partije određene su za narativne scene, tj. figure su jasnije i dominiraju u odnosu na dekorativne elemente.
