Enohov kalendar
Enohov kalendar je stari kalendar opisan u apokrifnoj Knjizi Enohovoj (v. Slovenski apokrifi).
Njime je godina bila podeljena na četiri sezone od po 13 sedmica. Svaka sezona je imala dva 30-dnevna meseca, praćena jednim 31-dnevnim mesecom. Svaka sezona je počinjala u nedelju; pošto je prvi mesec imao 30 dana, drugi mesec je počinjao u utorak, a treći mesec u četvrtak, iz istog razloga.
Kalendarski stručnjak John Pratt je napisao: "Enohov kalendar je kritikovan kao beznadežno primitivan, jer se, sa samo 364 dana, vrlo brzo razilazio sa godišnjim dobima: za samo 25 godina sezone bi stizale čitav mesec ranije. Tako veliki nesklad, ipak, samo ukazuje da je metod interkalacije izostavljen".[1]
E. G. Richards je notirao sistem interkalacije kojim bi Enohov kalendar postao tačan koliko i gregorijanski kalendar.[2]
Pratov predlog uredi
Prat je predložio nešto što on smatra za bolji sistem. Dodatak ekstra sedmice na kraj svake sedme godine (koju Prat naziva "Subotnja godina") i zatim još jedne dodatne sedmice na kraju 28. godine, čini kalendar preciznim koliko i julijanski kalendar. Zatim, definišući "Veliku godinu" kao period od 364 godine (kao što Enohova godina ima 364 dana) Prat kaže: "U svakom skupu od pet Velikih godina bile bi izostavljene dve dodatne sedmice kojima se završava 28-godišnji ciklus, [i to] jedna u trećoj i još jedna u petoj Velikoj godini". Ovim bi kalendar bio precizniji od gregorijanskog kalendara (godina bi trajala 365,24231 dana, desetak sekundi duže od srednje tropske godine i oko 16 sekundi kraće od gregorijanske godine).
Izvori uredi
- ↑ John Pratt, Review of Mapping Time:, The Calendar and Its History, by E. G. Richards, American Mathematical Monthly, volume 107, number 1, January, 2000
- ↑ E. G. Richards, Mapping Time: The Calendar and Its History, Oxford University Press, 1998.