Ceuta

Strateška lokacija Seute bila je značajna za mnoge kulture, narode i osvajače. Seuta je pripadala Kartagini u 5. veku pne. i tada se nazivala Abila ( Abyla ). Tek kad su Rimljani zauzeli luku 42. Seuta, tada zvana Septem (lat. Septem) dobila je vojnu funkciju. Oko 400 godina kasnije Vandali su osvojili Seutu, a kasnije pada u ruke Vizigota pa Vizantije. Mavri su 710. došli do Seute. Tadašnji vizigotski upravnik Seute Julijan Seutski promenio je stranu i nagovorio je Mavare da izvrše invaziju Pirinejskog poluostrva. Prema arapskim izvorima Julijan Seutski je to učinio jer je vizigotski kralj Roderih zlostavljao njegovu ćerku. Berberski general Tarik ibn Zijad je koristio Seutu kao odskočnu dasku za napad na Vizigotsku Španiju.

Posle Julijanove smrti Arapi su preuzeli direktnu kontrolu nad gradom. Okolni Berberi su bili jako nezadovoljni tim potezom, pa su se pobunili i tokom pobune su 740. uništili Seutu. Grad je ponovo obnovljen u 9. veku. Obnovio ga je vođa jednog berberskoga plemena i osnivač Banu Isam dinastije Madžakas. Njegov praunuk je bio vazal dinastije Idrisida, a 931. Banu Isam dinastija je završila abdikacijom u korist Omejidskog kalifa od Kordobe Abd al Rahmana III. Padom omejidskog Kordopskog kalifata 1031. usledio je haos. Almoravidi su 1084. preuzeli vlast nad Seutom, koja se ponovo koristi kao baza za invaziju Iberijskog poluostrva. Nasledili su ih Almohadi 1147, a Hafsidi su preuzeli vlast 1242. Hafsidski uticaj na zapadu je brzo slabio, tako da su 1249. isterani, a grad je prolazio kroz razdoblje političke nestabilnosti. Uz aragonsku pomoć, Seutu su 1309. osvojili Mavri marokanske kraljevine Fes. Portugalci su 1415. zauzeli Seutu posle bitke kod Seute. Osnovni cilj osvajanja je bio da se proširi hrišćansko područje. Portugal je 1580. izgubio nezavisnost, pa se posle toga promenila struktura stanovništva. Većinu stanovništva su činili Španci, pa kada je Portugal 1640. postao ponovo nezavisan Seuta je u ratu Portugala i Španije stala na stranu Španije.

Portugalski kralj Alfonso VI od Portugala je Lisabonskim sporazumom 1. januara 1668. i formalno predao Seutu Španiji. Ipak zastava i grb Seute se od tada nisu menjali, pa se na njima još nalazi portugalski štit. Kulturno, Seuta pripada španskoj autonomnoj pokrajini Andaluziji. Donedavno je pripadala provinciji Kadiz. Seuta je kosmopolitski grad, u kome živi i veliki broj Berbera i manji broj Jevreja.

Uprava uredi

Španjolski Ustav iz 1978. u svojim prijelaznim odredbama sadržava odredbu da se gradovi Ceuta i Melilla mogu konstituirati kao autonomne zajednice, ako tako odluče njihova poglavarstva apsolutnom većinom svojih članova i ako to potvrdi španjolski Parlament.

Prema toj mogućnosti koju daje Ustav, donesen je Statut autonomije, usvojen 14. ožujka 1995. godine. Od tada Ceuta ima službeni status autonomnog grada (španj. Ciudad Autónoma de Ceuta), timajući rang između standardnog španjolskog grada i autonomne zajednice.

Autonomna tijela su: Skupština Ceute (španj. Asamblea de Ceuta), Predsjednik (španj. Presidente) i Savjet Vlade (španj. Consejo de Gobierno)

Od kraja 2005. provodi se reforma Statuta autonomije, prema kojoj bi u nadležnost autonomnog grada Ceute prešle još neke važne funkcije, te bi tako Ceuta i službeno postala autonomna zajednica.

Vlada Maroka traži integraciju Ceute i Melille, zajedno s nenaseljenim otocima kao što je otok Perejil, s teritorijem Maroka, povlačeći paralelu sa španjolskim zahtjevom za povratkom Gibraltara pod španjolski suverenitet.