Car Kōnin
Car Kōnin (光仁天皇 Kōnin-tennō?, 18. novembar 709 – 11. januar 782) bio je 49. car Japana,[1] prema tradicionalnom popisu [2] Kōnin's reign lasted from 770 to 781.[3] koji je vladao od 770. do smrti.
| Kōnin | |
|---|---|
| car Japana
| |
Krunski princ (親王 Shinnō?)
| |
| Vladavina | 770-770 |
| Krunidba | 28. august 770 |
Car (天皇 Tennō?)
| |
| Vladavina | 770–781 |
| Prethodnik | Shōtoku |
| Nasljednik | Kammu |
| Carica | Princezua Inoe (Princeza Ikami) (717–775), svrgnuta 772 |
| Otac | Princ Shiki, sin Tenjija |
| Majka | Ki no Tochihime, kćer Ki no Morohito |
| Rođen/a | 709 |
| Umro/la | 782. (dob: 72–73) Heijō-kyō (Nara) |
Rodio se kao sin princa Shikija, a ime po rođenju mu je bilo princ Shirakabe. Bio je unuk cara Tenjija. Bio je oženjen za princezu Ikami, kćer cara Shomua. Ikamina sestra je bila carica Shotoku, njegova prethodnica. Nakon njene smrti su dvorjani pronašli testament u kome se upravo Shirakabe imenuje nasljednikom. Prije toga je, prema japanskih kronika, bio "blag čovjek" bez ikakvih političkih ambicija. Imao je pet supruga i sedmero djece.
Međutim, nakon dolaska na vlast je došlo do sukoba unutar porodice. Prilikom samog dolaska na vlast je Konin imenovao suprugu, princezu Ikamni za caricu, a njenog sina, princa Osabea za nasljednika. Godine 772. je, pak, Ikami smijenjena sa mjesta carice, a Osabe sa mjesta krunskog princa. Zamijenio ga je princ Yamabe, Koninov sin sa konkubinom Takano no Niigasa, kasnije poznat kao car Kammu. Konin je godine 770. abdicirao u korist svog sina i nedugo potom umro.
Posljednje godine Koninove i prve godine Kammuove vladavine su bile obilježene nizom prirodnih katastrofa, što je narod protumačio kao božansku kaznu za nepravedno smjenjivanje carice i njenog sina. Godine 800. je Kammu dao rehabilitirati svoju pomajku i posthumno je proglasio caricom.
Fusnote uredi
- ↑ Emperor Kōnin, Tahara no Higashi Imperial Mausoleum, Imperial Household Agency
- ↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 60.
- ↑ Brown and Ishida. Gukanshō, pp. 276-277; Varley, H. Paul. Jinnō Shōtōki, pp. 147-148; Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 81-85. na Google knjigama
Literatura uredi
- Brown, Delmer M.; Ishida, Ichirō (1979). The Future and the Past (a translation and study of the Gukanshō, an interpretive history of Japan written in 1219). Berkeley: University of California Press.. ISBN 978-0-520-03460-0. OCLC 251325323.
- Imperial Household Agency (2004). „光仁天皇 田原東陵” [Emperor Kōnin, Tahara no Higashi Imperial Mausoleum] (Japanese). Pristupljeno 04. 02. 2011.
- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Odai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 59145842
| Kraljevske titule | ||
|---|---|---|
| Prethodi: Carica Shōtoku |
Car Japana: Kōnin 770–781 |
Slijedi: Car Kammu |