Bovec
Bovec (njemački: Flitsch, talijanski: Plezzo) je gradić od 1 622 stanovnika[1], administrativni centar istoimene općine na sjeverozapadu Slovenije.
Bovec
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 46°20′N 13°33′E / 46.333°N 13.550°E | |
| Država |  Slovenija
|
| Pokrajina | Primorska |
| Statistička regija | Goriška |
| općina | Občina Bovec |
| Površina | |
| - Ukupna | 19.6 km²[1] |
| Visina | 453 |
| Stanovništvo (2013.) | |
| - Urbano područje | 1 622[1] |
| - Urbana gustoća | 82.8 stan. / km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 5230 |
| Službene stranice www.bovec | |
| Karta | |
  Bovec | |
Bovec je poznati skijaški centar zbog obližnje planine Kanin na kom se nalazi najviše slovensko skijalište Kanin-Sella Nevea (2300 m).[2]
Geografske karakteristike uredi
Bovec leži na sjeveru Slovenije pokrajine Proimorske u kotlini rijeke Soče koja se tu probija preko Julijskih Alpi prema moru.
Grad je udaljen oko 128 km sjeverozapadno od Ljubljane, i svega desetak km od talijanske od granice.
Historija uredi
Kod Bovca i prijevoja Predel je za antike išao trgovački put, koji je povezivao Akvileju sa Noricumom.[3] Prva utvrda podignuta je u 15. vijeku, za vrijeme turskih provala.
Za Prvog svjetskog rata kod Bovca i doline Soče protezala se linija fronta, koja je poslužila Ernestu Hemingwayu kao inspiracija za njegov roman Zbogom oružje.[3]
Tu se od juna do novembra 1917. odigralo dvanajest bitaka, pa je gradić nakon njih bio potpuno razrušen.
Kod Bovca se na planini Golobar za Drugog svjetskog rata zbila bitka u aprilu 1943. u kojoj je talijanska vojska pobila 42 partizana pripadnika 2 bataljona Sjevernoprimorskog odreda. Od 1945. do 1947. Bovec je bio u zoni A zajedno sa Trstom, i na taj način pod anglo - američkom upravom.[3]
Kako Bovec leži na seizmički nestabilnom terenu, često ga tresu potresi; 1976., 1998., 2004. ali i druge prirodne katastrofe kao što je bilo klizanje tla 2000.[3]
Znamenitosti uredi
Najstariji sakralni objekt u Bovcu je crkva sv. Urha (Ulricha), podignuta u gotičkom stilu, koja je u 19. vijeku restaurirana kao neoromnički objekt.
Velika atrakcija je Utvrda Kluže (orginalni njemački naziv: Fort Flitscher Klause), koja leži pored grada, ona je podignuta još u 15. vijeku da spriječi turske provale.[4] Nju je potpuno rekonstruirao u 17. vijeku njen tadašnji komandant Georg Philipp von Gera, on je zapravo podigao potpuno novu građevinu od kamena, umjesto dotadašnje drvene, a uveo je i vodu.[4]
Utvrda se pokazala za napoleonskih ratova kad ju je austrijska posada uspjela odbraniti pred francuskim naletom krajem 18. vijeka.[4] Svoj konačni današnji oblik dobila je u 19. vijeku, a svoj pravi značaj pokazala je za Prvog svjetskog rata.[4]
Pored grada nalazi se najviši slovenski vodopad Boka, i najviša planina - Triglav (2864 m), atrakcije su i Krnsko jezero, kanjon Soče i prijevoj Vršić na 1611 metara.[2]
Privreda uredi
Bovec je danas najpoznatiji po turizmu, iako još ima nešto industrijskih pogona (metalurgija, tekstil, drvo).
Izvori uredi
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Slovenia: Goriška” (engleski). City population. Pristupljeno 17. 04. 2014.
- ↑ 2,0 2,1 „Bovec” (slovenski). Občina Bovec. Pristupljeno 17. 04. 2014.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 „Zgodovina” (slovenski). Občina Bovec. Pristupljeno 17. 04. 2014.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 „Trdnjava Kluže” (slovenski). Občina Bovec. Pristupljeno 17. 04. 2014.
