Bjelosavljevići
Bjelosavljevići su naseljeno mjesto u Bosni i Hercegovini u opštini Sokolac koja pripada entitetu Republika Srpska. Na popisu stanovništva 1991. u njemu je živjelo 113 stanovnika.[1]
| Bjelosavljevići | |
|---|---|
|
| |
| Osnovni podaci | |
| Država |  Bosna i Hercegovina
|
| Entitet | Republika Srpska |
| Opština/Općina | Sokolac |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo ((1991)) | 113 |
| Geografija | |
| Koordinate | 43°54′07″N 18°47′44″E / 43.90194°N 18.79556°E |
  Bjelosavljevići Bjelosavljevići (Bosne i Hercegovine) | |
Koordinate: 43° 54′ 07" SGŠ, 18° 47′ 44" IGD
Geografija uredi
Na Glasinačkom polju nalazi se i naselje Bjelosavljevići koje je od Sokoca, centralnog dijela grada, udaljeno 5,20 km vazdušne linije u pravcu juga. Nalazi se na nadmorskoj visini od 859 m, u podnožju brda Krst.
Istorija uredi
Glasinačko polje postalo je poznato krajem 19. og vijeka kada je ustanovljen veliki broj arheoloških nalazišta iz bronzanog i željeznog doba. Tada je izbrojano preko 1500 gromila (nekropole, tumuli) i oko 100 gradina. Prva arheološka istraživanja započeta su tek nakon što su pronađena kultna glasinačka kolica prilikom izgradnje puta preko Glasinačkog polja prema Rogatici, u blizini Bjelosavljevića. Riječ je o jedinstvenom nalazu koji potiče s početka željeznog doba, koji je skrenuo pažnju svjetske javnosti na bogastvo kulturnog nasljeđa na ovom području. Iznad Bjelosavljevića evidentirane su Velika i Mala gradina. Taj period u istoriji poznat je kao Glasinačka kultura.[2]
U srednjem vijeku rastakanjem stare župe Vrhbosna, na prostoru Romanije formirana je posebna župa Mokro-Glasinac, kojoj je iz stare Olovske župe priključena Glasinačka visoravan. U slivu Paljanske Miljacke, formirana je župa Pale. Ove župe bile su sastavni dio zemlje vlastele Pavlovića, kao i susjedna Prača.
Kultura uredi
Istorijsko područje – Nekropola sa stećcima na lokalitetu Crkvina u Bjelosavljevićima, proglašeno je za nacionalni spomenik BiH. [3] Na lokalitetu se nalazi 360 stećaka; 2 ploče, 310 sanduka, 28 visokih sanduka, 19 sljemenjaka i 1 visoki sljemenjak. Orijenitacija stećaka je u pravcu jugozapad – sjeveroistok, neznatan broj u suprotnom smjeru. Od ukupnog broja stećaka, ukrasi su evidentirani na 10 primjeraka, na kojima su zastupljeni sljedeći motivi: manji jednakokraki krst, koji se javlja tri puta, linija, široka traka, svastika, polumjesec, krst, štap, mač, ljudska figura i predstava životinje – konja i konjanika sa kopljem.
Na ovom lokalitetu arheolog Ćiro Truhelka je evidentirao natpis koji u transkripciji glasi; Sѣče (ka)mi Vladimir a pisa Mitrov(i)ć....?. Natpis nije pronađen u kasnijim istraživanjima pa se smatra da je natpis uništen.
Na prostoru lokaliteta, u sjevernom dijelu, vršeni su radovi na uklanjanju zemljišta i kamena, s namjerom da se utvrde ostaci temelja crkve. Uvidom na licu mjesta evidentirani su određeni dijelovi crkve, pretpostavka je da se radi o ostacima oltarske niše, koja se nalazi na istočnoj strani. Na osnovu evidentiranih dijelova nije moguće utvrditi tip crkve, skicu ili plan, njenu prostornu organizaciju ili nešto slično, bez prethodno izvršenih arheoloških iskopavanja.
Stećci su izloženi ubrzanom propadanju usljed nedostatka redovnog održavanja. Pojedini su dijelom ili u potpunosti utonuli u zemlju, na njima se nalaze biljni organizmi (lišajevi i mahovina), u većoj ili manjoj mjeri, koji razaraju strukturu kamena;
Stanovništvo uredi
| Nacionalnost | 1991. |
| Srbi | 113 |
| Muslimani | 0 |
| Hrvati | 0 |
| Jugosloveni | 0 |
| ostali | 0 |
| Ukupno | 113 |
Privreda uredi
|
Reference uredi
- ↑ Nacionalni sastav stanovništva - Rezultati za Republiku po opštinama i naseljenim mjestima 1991.. Sarajevo: Izdanje Državnog zavoda za statistiku Republike Bosne i Hercegovine.
- ↑ „Arheologija Glasinca”. Arhivirano iz originala na datum 2022-10-31. Pristupljeno 2016-01-14.
- ↑ Nekropola stećaka[mrtav link]
