Bjelbo (dinastija)
Bjelbo (švedski: Bjälboätten) je ime švedske kraljevske dinastije, koja je tokom srednjeg vijeka Švedskoj dala nekoliko kraljeva i biskupa, Norveškoj tri kralja i Danskoj - jednog.
| Bjelbo | |
|---|---|
 | |
| Zemlja | Švedska, Norveška, Danska |
| Osnivač | Folke 12. vijek |
| Posljednji suveren | Haakon VI |
Historija uredi
Sve do 17. vijeka dinastija se zvala Folkung[1] (Folkungaätten) po imenu osnivača Folkeu (zvanom) Debeli) koji se oko 1100. domogao titule jarla (grof). Odtad se koristi ime Bjelbo po istoimenom selu u Östergötlandu koje je bilo njihovo sjedište za srednjeg vijeka.
Prvi u nizu koji se popeo na švedski tron - 1250. bio je Valdemar a posljednji monarh Haakon VI koji je vladao Norveškom od 1343. - 1380. i Švedskom od 1362. do 1364.
Dva najznačajnija zvali su se Magnusi, prvi Magnus III bio je poznat i kao Magnus Ladulås vladao je Švedskom od 1275. do 1290. a drugi Magnus IV bio je švedski kralj od 1319. do 1364. i norveški kralj od 1319. do 1343.[1]
Izvori uredi
- ↑ 1,0 1,1 „Kingdom of Sweden” (engleski). European Heraldry. Pristupljeno 04. 08. 2015.[mrtav link]
