Babimoci
Babimoci (srpskohrvatski: Babin Most; ćirilica: Бабин Мост), selo na Kosovu u općini Obiliqi.
Babimoci
Babin Most / Бабин Мост | |
|---|---|
  Babimoci | |
| Koordinate: 42°44′36″N 21°04′44″E / 42.74333°N 21.07889°E | |
| Država |  Kosovo |
| Okrug | Priština |
| Općina | Obiliqi |
| Nadmorska visina | 521 m |
| Stanovništvo (2011.) | |
| • Ukupno | 392 |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET) |
| • Ljeti (DST) | UTC+2 (CEST) |
Geografija uredi
Nalazi se na kilometar i po severoistočno od reke Lab, sa desne strane puta Priština - Kosovska Mitrovica, u podnožju Kopaonika. Zbijenog je tipa. Atar naselja se nalazi na teritoriji katastarske opštine Babin Most površine 803 ha.
Historija uredi
Pominje se u turskom popisu Oblasti Brankovića 1455. godine kao Babinos sa 33 srpske kuće i popom Radivojem. Benedikt Kuripešić, austrijski putopisac, na putu iz Carigrada prenoćio je 13. januara 1530. godine u selu „Babinos na Kosovu polju“. Zabeleženo je više Srba priložnika iz ovoga mesta u Devičkom katastihu između 1779. i 1789. godine. Crkva Bogorodičinog pokrova podignuta je na osnovama stare crkve-mauzoleja koju je, po predanju, posle Kosovske bitke izgradila kneginja Milica nad moštima izginulih junaka. Od te stare crkve bio je ostao deo oltarskog prostora, pa su meštani 1927. godine dogradili hram. Godine 1984. dozidan je novi oltarski prostor u koji je uklopljen stari. Pored stare crkve-mauzoleja sa moštima kosovskih junaka, posle Prvog svetskog rata sahranjene su kosti srpskih ratnika koji su oslobodili Kosovo 1912., onosno 1918. godine. Pred crkvom i parohijskim domom je 1989. godine postavljena mermerna Trpeza kneza Lazara, na mestu na kome se pretpostavlja da je bila Kneževa večera uoči Kosovske bitke 1389. godine. Većina srpskog stanovništva je nakon 1999. godine ostala bez posla, samo je Elektroprivreda iz Obilića otpustila 450 radnika iz ovog mesta, što samo ubrzava njihovo iseljavanje. U Babinom Mostu se nalazi Osnovna škola „Milan Rakić“, sa oko stotinak đaka, ambulanta za primarnu zdravstvenu zaštitu i nekoliko prodavnica. Seoski putevi su asfaltirani. [1] Selo ima još oko 120 domaćinstava.[2] Deo Srba meštana bavi se poljoprivredom, a višak proizovda prodaju. Imaju plodno zemljište i dosta prinosa, proizvode se: žitarice, voće, povrće. Imaju problema sa organizovanim otkupom proizvoda. Jedina dostupna tržišta su severni deo Kosovske Mitrovice i Gračanica.[1]
Stanovništvo uredi
| Godina | Pop. | ±% |
|---|---|---|
| 1948. | 686 | — |
| 1953. | 746 | +8.7% |
| 1961. | 745 | −0.1% |
| 1971. | 894 | +20.0% |
| 1981. | 1.077 | +20.5% |
| 1991. | 1.150 | +6.8% |
| 2011. | 392 | −65.9% |
| Izvori:[3] | ||
Reference uredi
- ↑ 1,0 1,1 Izveštaj Helsinškog odbora br. 6, april—maj 2009, Pristupljeno 22. 1. 2013.
- ↑ Politika: Kako se život sveo na geto, Živojin Rakočević, 10. 12. 2012., Pristupljeno 22. 1. 2013.
- ↑ Popis stanovništva na Kosovu 1948-2011