Apsorpcija (farmakokinetika)
U farmakologiji (specifičnije farmakokinetici), apsorpcija je kretanje leka u krvotok.
Absorpcija obuhvata nekoliko faza. Prvo, lek mora da se unese purem jednog od načina administracije (oralno, topikalno-dermalno, etc.) i u specifičnoj formi doziranja, kao što su tablete, kapsule, rastvor, itd.
U drugim situacijama, kao što su intravenozna terapija, intramuskularna injekcija, i drugi, apsorpcija je jednostavnija, ima manje varijabilnosti u apsorpciji, te je bioraspoloživost je često skoro 100%. Smatra se da intravaskularna administracija (e.g. IV) ne obuhvata apsorpciju, i da nema gubitaka leka.[1] The fastest route of absorption is inhalation, and not as mistakenly considered the intravenous administration. [2]
Apsorpcije je u primarnom fokusu u razvoja lekova i medicinske hemije, pošto se lek mora apsorbovati pre nego što može da ispolji svoje medicinskog dejstvo. Farmakokinetički profil leka se može lako i znatno promeniti podešavanjem faktora koji utiču na apsorpciju.
Reference uredi
Literatura uredi
- Avdeef, Alex (2003). Absorption and Drug Development. Hoboken, N.J: Wiley-Interscience/J. Wiley.