Ali ibn Hammud al-Nasir

Ali ibn Hammud al-Nasir (arapski: الناصر علي بن حمود‎ - al-nāṣir ʿalī ben ḥammūd) (? - 22. mart 1018) bio je šesti po redu kalif Kordobe, odnosno kratkotrajni uzurpator iz maurske dinastije Hamudida, koji je vladao od 1016. do smrti.

Njegov dolazak na vlast je omogućio višegodišnji građanski rat, odnosno unutrašnji sukob u dinastiji Omejada koja je dotada vladala Kordopskim Kalifatom. Alija je omejadski kalif Sulejman ibn al-Hakam godine 1013. imenovao Ceute. Ali je slabost centralne vlasti iskoristio kako bi vlastitu proširio na Tanger, a potom prešao u Iberiju i osvojio važnu luku Algeciras, a potom i Malagu. Sa svojom vojskom, čije su jezgro činili sjevernoafrički Berberi, krenuo je na Kordobu, koju je zauzeo 1. jula 1016. Sulejman je zarobljen, a nedugo potom i pogubljen.

Ali se proglasio novim kalifom, preuzevši titulu (laqab) al-Nasir li-din Allah ("Branitelj vjere Boga"). Stanovništvo Kordobe ga je ispočetka prihvatilo s dobrodošlicom, ali ga je njegova okrutnost brzo učinila nepopularnim, pogotovo nakon vijesti o novom omejadskom pretendedentu Abd ar-Rahmanu IV. 22. marta 1018. je Ali ubijen u atentatu, a Abd ar-Rahman izabran za novog kalifa. Međutim, već iste godine je svrgnut od strane Alijevog brata al-Qasim al-Ma'muna, guvernera Seville.

Literatura

• Altamira, Rafael (1999). „Il califfato occidentale”. Storia del mondo medievale. vol. II. str. 477–515. 

Prethodi: Sulayman ibn al-Hakam

kalif Kordobe 1016–1018

Slijedi: al-Qasim al-Ma'mun