Čeda Milosavljević
Čedomir Čeda Milosavljević (Stojnik, kod Sopota, 6. april 1898. – Zlatibor, 30. novembar 1941), učitelj i učesnik Narodnooslobodilačke borbe.
| Čeda Milosavljević | |
|---|---|
 | |
| Datum rođenja | 6. 4. 1898. |
| Mesto rođenja | Stojnik, kod Sopota Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 30. 11. 1941. (dob: 43) |
| Mesto smrti | Zlatibor Srbija |
| Profesija | učitelj |
| Član KPJ od | 1920. |
| Učešće u ratovima | Prvi svetski rat Narodnooslobodilačka borba |
| U toku NOB-a | politički komesar Rađevačke partizanske čete |
Biografija uredi
Rođen je 6. aprila 1898. godine u selu Stojnik na Kosmaju. Posle završene osnovne škole u rodnom mestu, upisao je Učiteljsku školu u Beogradu. Početkom Prvog svetskog rata, 1914. godine, kao dobrovoljac se prijavio u Vojsku Kraljevine Srbije i zajedno sa njom učestvovao u povlačenju preko Albanije. Godine 1915. nalazio se na ostrvu Krfu, odakle je otišao u Francusku.
U Francuskoj je nastavio i završio školovanje za učitelja. Tokom školovanja došao je u dodir sa francuskom socijalističkom omladinom. Godine 1919. se vratio u novoosnovanu Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca, a iduće godine postao je član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).
Posle donošenja Obznane i zabrane Komunističke partije, po kazni je, kao učitelj stalno premeštan iz mesta u mesto i to u najzabačenijim delovima Srbije. Posle uspostavljanja diplomatskih odnosa između Kraljevine Jugoslavije i Saveza Sovjetskih Socijalističkih Republika, 1940. godine, radio je na osnivanju „Društva prijateljstva Jugoslavija - SSSR“, u kojem je vršio dužnost sekretara.
Posle Aprilskog rata i okupacije Kraljevine Jugoslavije, 1941. godine, radio je na prikupljanju oružja i u drugim stvarima u toku priprema oružanog ustanka u Azbukovici i Rađevini. Zajedno sa doktorom Mišom Pantićem i španskim borcem Žikicom Jovanovićem Špancem učestvovao je u stvaranju Rađevačke partizanske čete, koja je formirana krajem juna 1941. godine i koja je kasnije ušla u sastav Valjevskog partizanskog odreda.
Zajedno sa Rađevačkom četom učestvovao je 7. jula 1941. godine u Beloj Crkvi, kod Krupnja, u prvoj ustaničkoj akciji u Srbiji. U četi je najpre bio član vojno-političkog rukovodstva i sekretar partijske ćelije. Septembra 1941. godine postavljen je za političkog komesara Rađevačkog partizanskog bataljona, koji se takođe nalazio u sastavu Valjevskog partizanskog odreda.
U borbi protiv Nemaca, kod Ljubovije, bio je teško ranjen i prenesen u partizansku bolnicu u Užicu. Krajem novembra 1941. godine, dok su se Nemci nadirali ka Užicu, partizanska bolnica je evakuisana na Zlatibor. Pripadnici nemačke 342. pešadijske divizije, su 30. novembra zarobili oko 150 partizanskih ranjenika, među kojima se nalazio i Miša, i sve ih pobili.
Jula 1951. godine, povodom obeležavanja desetogdišnjice Dana ustanka naroda Srbije, u Beloj Crkvi mu je podignut spomenik, rad vajara Stevana Bodnarova.
Literatura uredi
- Enciklopedija Jugoslavije (knjiga šesta). „Jugoslovenski leksikografski zavod“, Zagreb 1965. godina.