Isa-beg Isaković – razlika između verzija

 

== Poreklo ==

Isa-beg Isaković je bio [[Srbi]]n koji je primio [[islam]] i postao usvojeni sin prvog bega [[Bosna|Bosne]], [[Isak-beg]]a, i otac šestog bosanskog sandžak-bega [[Gazi Mehmed-beg]]a.

 

O tačnom porodičnom poreklu Isa-bega Isakovića postoje dve osnovne teze.

* '''Jedan deo istoričara''' zastupa tezu da je riječ o bratu [[Stefan Vukčić Kosača|Stefana Vukčića Kosače]], Isaku Hraniću, koji ga je predao [[Mehmed II|Mehmedu II]] kao garanciju lojalnosti. Po ovoj teoriji Isa-beg je, nakon što ga je usvojio Isak-beg, primio [[Islam|islam]], te za ondašnje prilike izgradio zavidnu vojničku i političku karijeru.

* '''Po drugima''', Isa (Isak Pavlović) je zarobljen tokom jednog upada [[akindžija]] na posjed velikaške porodice Pavlović, inače gospodara velikog dela istočne Bosne, uključujući i srednjovjekovnu župu Vrhbosnu. U zarobljeništvu se dokazao kao izuzetno sposoban, što je vođu spomenutih akindžija potaknulo da mu ostavi imanje, ali i poziciju koju je imao.

 

== Bosanski sandžak ==

Nakon osvajanja Bosne i Hercegovine, Osmanlije su prišle osnivanju Bosanskog sandžaka koji se sastojao od ''osvojene zemlje bosanskog kralja, oblasti Pavlovića i Kovačevića i okupirani deo zemlje Hercegove'' koji su pretvoreni u [[vilajet]]e i pripojeni postojećim vilajetima u Raškoj i Bosni.

 

 

=== Ofanziva Ugarske i Venecije ===

Nedugo posle osmanskog osvajanja Bosne, [[Ugarska]] i [[Venecija]] su uz pomoć pape organizovale savez protiv Osmanlija [[12. septembar|12. septembra]] [[1463]]. godine i počele da vrše napade na osmansku teritoriju u Bosni početkom oktobra [[1463]]. godine. Tako su ugarske trupe u Bosnu ušle preko [[Sava|Save]] kod [[Gradiška|Gradiške]] osvojile [[Ključ]] zatim [[Jajce]]. Akciju ugarskog kralja [[Matija Korvin|Matije Korvina]] potpomagao je sa juga [[herceg Stjepan]] i njegovi sinovi koji su osvojili veliki deo jugozapadne [[Bosna|Bosne]] i zatvorili pristup Jajcu, a zatim upali u oblast [[Pavlovići|Pavlovića]] i [[Kovaćevići|Kovačevića]], osvojili devet gradova i dospeli u blizinu [[Srebrenica|Srebrenice]].

 

 

=== Ponovno širenje Bosanskog sandžaka ===

Osmansko osvajanje na prostoru Bosne nastavljeno je za vreme Isa-bega Isakovića. Iskoristivši pometnju porodične svađe kod [[Herceg Stjepan|Herceg]]a i njegovih sinova, vojska pod komandom bosanskog sandžakbega Isa-bega Isakovića i njegovih vojvoda Ismaila i Ahmeda, provalila je u julu [[1465]]. godine u Hercegovu zemlju i uspjela da brzo prodre do dubrovačke granice. U njihove ruke najpre su dospeli [[Mileševac]], [[Samobor]], [[Prilep]], a onda i ostali gradovi na istoku. Tokom [[1465]]. godine pali su Hercegovi gradovi na istoku i u Podrinju. U septembru iste godine bili su u njihovim rukama [[Lug]], [[Ljubomir]], [[Popovo]], [[Žurovići]] i [[Pocrnje]], u oktobru [[Uskoplje]] i [[Bijela]], u novembru [[Vrsinje]] (Zupci), [[Gacko]] i [[Kuti]]. Do decembra te godine zauzeli su i [[Cernica|Cernicu]]. Sledeće godine držali su još [[Korita]], [[Banjane]] i [[Riđane]], a [[1467]]. bili su gospodari i [[Trebinje|Trebinja]]. Posle [[3. jun]]a [[1466]]. osvojili su Blagaj, a do maja [[1468]]. godine i [[Ključ]]. Zemlje i gradove koje su oduzeli od hercega Stjepana i njegovih sinova od početka svoje ofanzive do početka [[1470]]. godine Osmanlije su spojile u jedan vilajet koji su pripojile susednom Bosanskom sandžaku. Neposrednu upravu u pojedinim [[nahija]]ma u Hecegovini vršile su vojvode Bosanskog sandžaka Isa-bega Isakovića. Početkom [[1470]]. godine osnovan je od osvojenih teritorija u Hercegovini poseban [[hercegovački sandžak]].

 

}}</ref>

 

{{izvori}}