Kapadokijski oci – razlika između verzija

 

Mlađi brat Vasilija Velikog, Grigorije iz Nise ([[335]]–oko [[394]]), episkop u [[Mala Azija|maloazijskom]] gradu [[Nisa|Nisi]], plodniji je kao pisac i najveći filozof među Kapadokijcima. Njegova ''Velika katiheza'' jeste, posle [[Origen]]ovog dela ''O načelima'', jedna od prvih teoloških sistematizacija, a u spisima ''Protiv [[Evnomije|Evnomija]]'', ''Protiv [[Apolinarije|Apolinarija]]'' i ''Protiv duhoboraca'', zatim u epistolarnom spisu ''Avlaviju – o tome da nema tri boga'', i najzad ''Protiv sudbine'' i [[dijalog]]u ''O duši i [[Uskrsnuće|vaskrsenju]]'', razvija jedan krupan teološki sistem, oplođen pored [[Neoplatonizam|neoplatonizma]] i autentičnim [[Platon]]ovim idejama. U delu Grigorija Niskog oseća se književnoistorijski kontinuitet jedne tradicije koja polazi od Origena. Kao i u delima [[Atanasije|Atanasija]], Vasilija i Grigorija iz Nazijanza, u spisima Grigorija Niskog raspoznaje se i jedan drugi tip teološke književnosti, literatura obuzeta moralnim i [[Psihologija|psihološkim]] problemima [[Asketizam|asketskog]] preobražaja ljudskog bića. Grigorije Niski, zajedno sa Grigorijem iz Nazijanza, unosi u teologiju i neke pojmove koji će bitno uticati na razvoj koncepcija istočne monaške [[Mistika|mistike]], kao što je pojam "oboženja" i sl.

 

 

[[bg:Великите кападокийци]]