Bojni otrov – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
m Vraćene izmjene 62.162.124.161 (razgovor) na posljednju izmjenu korisnika Kolega2357 |
|||
Red 4:
== Istorija ==
U starom vijeku se vrhovi [[strela]] potapaju u prirodne otrove biljaka kao što su jedić, [[bunika]], morski luk, ili u zmijski otrov ili ekstrakte [[leš]]eva. Od umjetnih (veštačkih) otrova se koriste spojevi [[živa|žive]], [[arsen]]a, dimovi od [[sumpor]]a, perja, papaka, kože.
Za vrijeme [[krimski rat|krimskog rata]] 1853-1856. britanski admiral Tomas Dandonald predlaže napad na ruska utvrđenja talasima [[sumporoksid]]a, ali je prijedlog odbijen. Krajem 19. vijeka sa razvojem hemijske industrije postaje jasna opasnost od BOt, pa je haškom konvencijom iz 1899. zabranjena njihova upotreba.
=== Prvi svjetski rat ===
Prvi konvenciju krše [[Nijemci]], [[27. oktobar|27. oktobra]] [[1914]]. kod [[Nev Šapel]]a (-{Neuve-Chapelle}-) koristeći 3000 [[granata]] 105 mm punjenih kijavcem dianizidinhlorsulfonatom. [[31. januar]]a [[1915]]. koriste suzavac ksililbromid protiv [[Rusi|Rusa]], a u martu protiv [[Francuzi|Francuza]]. Uspjeh je bio neznatan, dijelom zbog nepovoljnog vremena.
U aprilu 1915. Nijemci pokušavaju da prekinu zastoj u ratovanju sa masovnom upotrebom zagušljivca [[hlor]]a. Pušten je [[22. april]]a u Belgiji na frontu širine 6 km iz 6000 čeličnih boca. Ovim otrovnim talasom je otrovano 15000 Francuza, 5000 smrtno. Nijemci su bili iznenađeni rezultatom, pa nisu iskoristili rupu u poretku protivnika. Ovaj napad se smatra početkom modernog hemijskog rata.
| |||