Ivo Vojnović – razlika između verzija

'''Ivo Vojnović''', [[grof]] (konte) [[užički grad|užički]] Ivo Vojnović, ([[Dubrovnik]], [[9. oktobar]] [[1857]] — [[Beograd]], [[30. avgust]] [[1929]]) je bio pravnik i književnik, član [[SANU|Srpske kraljevske akademija nauka]] (1924), dramaturg Hrvatskog zemaljskog kazališta u [[Zagreb]]u, bio je [[dubrovnik|dubrovački]] pisac, izčije delo se danas smešta i u [[srbisrpska književnost|srpskesrpsku]] i [[hrvatska književnost|hrvatsku]] književnost <ref> Prof dr. Dušan Ivanić, profesor nove srpske književnosti na Filološkom fakultetu u Beogradu, priredio je antologiju ''Pripovijetka srpskih pisaca iz Hrvatske'' 2005, koju je izdalo Srpsko kulturno društvo Prosvjeta iz Zagreba, a finansijsku podršku dalo i hrvatsko Ministarstvo kulture. Vid. intervju sa prof. dr Dušanom Ivanićem, ''Ćirilica gluva za latinicu, latinica gluva za ćirilicu'', Glas Javnosti, 29.4.2005, http://www.arhiva.glas-javnosti.rs/arhiva/2005/04/29/srpski/K05042801.shtml </ref>.

Po objavi rata Srbiji 14/28 jula 1914. u Dubrovniku zabranjena je upotreba ćirilice i sva srpska društva. [[Frankovci]] su opustošili Dom Dušana Silnog, potopili društveni čamac, skinuli natpis Dušan Silni sa Doma i gimnastičke sprave bacili u more. „Ilustrovani list“ iz Zagreba objavio je 18. jula 1914. na naslovnoj strani 4 fotografije demoliranja Doma Dušana Silnog pod naslovom ''Demonstracije u Dubrovniku'' <ref>''Demonstracije u Dubrovniku'', Ilustrovani list, br. 29, God. I, 18. srpnja 1914, Zagreb </ref>. Delatnost Matice srpske obustavljena je, a pregaoci zatvoreni. Antisrpski raspoloženi Hrvati uništavali su u [[Dubrovnik]]u srpske škole, novine, društva, stanove, privredne objekte i drugo. Palili su srpske zastave i lomili srpske simbole.

Vojnović je ušao u književnost [[1880]]. kada mu [[August Šenoa]] u „Viencu“ objavljuje prpovetku ''Geranijum'' pod pseudonimom Sergej P. Sledećih 7 godina je isključivo pisao beletrističku prozu. Matica hrvatska mu [[1884]]. objavljuje novele ''Perom i olovkom'' pod istim pseudonimom, kao i pripovetku ''Ksanta'' dve godine kasnije. Njegova proza je sentimentalno vezana za Dubrovnik i Split gde je proveo svoju ranu mladost kao i lirika ''Lapadski soneti''. Polularnost koju je postigao svojim dramama nepravedno je zapostavila ove prve radove. Prva njegova drama je "Psyche" [[1889]]. U periodu od ([[1893]] — [[1900]].) prlikom svog prvog dužeg boravka u Dubrovniku piše svoja nabolja dela, dramu ''Ekvinocij'' i ''Dubrovačku trilogiju'' inspirisane životom njegovog rodnog mesta. Dubrovačka trilogija je zapravo dramska hronika o propasti [[dubrovnikDubrovačka Republika|Dubrovačke republikeRepublike]] u kojima je opisao pad Dubrovačke republike, u istorijskom trenutku ulaska [[FrancuziFrancuska|Francuza]] u Dubrovnik, propast deklasirane vlastele i njeno nesnalaženje u okviru političke i socijalne problematike na prelazu dva veka.