Maronitska crkva – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Red 4:
[[Datoteka:Maroun04.jpg|thumb|left|200px|Sveti Maron, osnivač maronitske crkve]]
Nakon razaranja [[Jerusalim]]a [[70]]. [[Antiohija]] je postala centar hrišćanstva. Maron je bio monah, koji je u 4. veku napustio Antiohiju i vodio je asketski život oko reke [[Oront]]. On je imao mnogo sledbenika. Kada je Maron umro njegovi učenici su izgradili manastir i stvorili jezgro maronitske crkve. Maroniti su sledili verovanja prema [[Četvrti Vaseljenski Sabor|Četvrtom vaseljenskom saboru u Halkidonu]] [[451]]. [[Monofiziti]] su poklali 350 monaha u Antiohiji, pa su maroniti pobegli u planine [[Liban]]a. Nakon stradanja patrijarha iz Antiohije [[602]]. maroniti su ostali bez vođe, a u to vreme trajao je veliki rat Vizantije i Persije. U tom haosu Maroniti su izabrali vlastitog patrijarha [[Jovan Maron|Jovana Marona]] [[685]]. I pravoslavni i katolici su smatrali da su maroniti uzurpirali prava.
Nakon muslimanskog osvajanja [[Sirija|Sirije]] maroniti su poravili odnose sa [[Vizantija|Vizantijom]]. Dobili su političku i vojnu pomoć. Međutim muslimanski vladari su se žestoko osvetili, da je maronitima zapretilo istrebljenje. Sklonili su se u planine Libana. Od [[685]]. su bili izolovani od ostalog hrišćanskog sveta. Izabirali su svoje patrijarhe. Hrišćani su optuživali maronite da su prihvatili monofizitsku jeres.
| |||