Patrijarh srpski Gavrilo (Dožić) – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Red 48:
[[Datoteka:Gavrilo Dožić u obilasku trupa.jpg|thumb|Patrijarh Gavrilo Dožić u obilasku [[Srpski dobrovoljački korpus|Srpskog dobrovoljačkog korpusa]].]]
Početkom bombardovanja Beograda, [[6. april]]a [[1941]], Patrijarh se prvo sklonio u [[manastir Rakovica|manastir Rakovicu]], a iste noći između 6. i 7. aprila otputovao u [[manastir Žiča|manastir Žiču]] (jer je prevladalo mišljenje da treba da sledi Kraljevsku Vladu) a odatle u [[manastir Ostrog]] gde su ga nemačke vojne vlasti uhapsile [[25. april]]a 1941. godine. <ref>"Izveštaj Svetog Arhijerejskog Sinoda Svetom Arhijerejskom Saboru o radu od 1941. do 1947. godine", str. 34.</ref> Iz Ostroga su ga doveli u [[Beograd]], gde je jedno vreme bio zatvoren u zatvoru Okružnog suda. Potom su ga premestili u manastir Rakovicu, a zatim u manastir Vojlovicu, gde je zajedno sa [[Nikolaj Velimirović|episkopom žičkim Nikolajem]] bio zatočen.
Patrijarh je odbio ponude o saradnji sa okupatorom. Polovinom septembra [[1944]]. on i Nikolaj su prebačeni u koncentracioni logor [[Dahau (koncentracioni logor)|Dahau]], gde su držani kao posebni zatvorenici (''Ehrenhäftling'') u delu za visoke oficire i sveštenstvo. U Dahauu ostaju tri meseca, do decembra 1944. godine kada ih Nemci oslobađaju. Putuju zajedno sa [[Milan Nedić|Milanom Nedićem]] i nemačkim generalom Hermanom Nojbaherom u Sloveniju. Patrijarh se odatle vraća u zemlju, dok Velimirović odlazi u Ameriku.<ref>[http://www.crkvavozdovac.org/index.php?option=com_content&view=article&id=328:2011-02-27-14-14-00&catid=59:2011-02-27-12-43-52&Itemid=62 Св. Николај жички]</ref>
=== Posleratni period ===
| |||