Pisar – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Red 13:
U prva tri veka [[Biblijski rukopisi|hrišćanske spise]] nisu prepisivali profesionalni pisari, već relativno pismeni pripadnici hrišćanskih zajednica, što je povećavalo mogućnost pogreške.<ref name="Ehrman">[http://www.scribd.com/doc/60185745/Bart-Ehrman-Isus-to-nije-rekao Bart Ehrman - Isus to nije rekao] (scribd)</ref> Počev od [[4. vek]]a, rukopise su počeli da prepisuju profesionalni pisari, što je značajno smanjilo broj grešaka koje su se potkradale u tekstu. U narednim vekovima, prepisivanje hrišćanskih tekstova postalo je dužnost [[monah]]a koji su u [[manastir]]ima prepisivali svete tekstove pažljivo i savesno.<ref>Posebno o tome: William V. Harris: ''Ancient Literacy'', Cambridge: Harvard Univ. Press, [[1989]].</ref>
Od 6. stoljeća su na [[Zapad]]u monasi u samostanima imali [[skriptorij]]e za prepisivanje tekstova: prvi se u tome ističe [[Kasiodor]]ov Vivarium u [[Kalabrija|Kalabriji]], a kasnije i drugi (Monte Gassino, Tours, Bobbio, Corbie, Fleury, St. Gallen, Reichenau, Fulda i dr.). Na [[Istok]]u je pored djelatnosti mnogobrojnih manastira, kroz čitavo tisućljeće carska i patrijašijska [[biblioteka]] u [[Carigrad]]u prikupljala stare kršćanske tekstove, i planski osiguravala njihovo prepisivanje. Prepisivačka praksa se nastavila tokom srednjeg veka, sve do pronalaska [[štampa|štampe]] u [[15. vek]]u.
== Moderna uloga ==
| |||