Tekstualna kritika – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
m struktura |
|||
Red 17:
=== Vanjski dokazi ===
Prvi vanjski dokaz je '''brojnost rukopisa''', kada preživeli rukupisi podržavaju jednu tekstualnu varijantu nauštrb druge. Međutim, verzija koja se nalazi u najvećem broju rukopisa ne obezbeđuje nužno i najbolji tekst. Pretpostavimo da su, nakon što je nastao originalni rukopis, načinjena dva prepisa, A i B. Primerak A je prepisao jedan pisar, dok je primerak B prepisalo pedeset pisara. Nakon toga je originalni rukopis izgubljen, pa je u tekstualnom prenosu preostao pedeset i jedan prepis, jedan načinjen sa A, a pedeset sa B. U tom slučaju, odlučujuća razlika u podršci za autentičnost nije pedeset rukopisa prema jedan, već jedan prema jedan (A prema B). Zato puki broj rukopisa koji podržava jednu inačicu ne znači nužno i izvorniji tekst.
Drugi spošaljnji faktor je '''starost rukopisa'''. Daleko je verovatnije da će stariji oblici teksta biti u starijim rukopisima - pod uslovom da se tekst tokom vremena često menjao. No, ni to nije uvek slučaj. Primerak iz 5. veka može biti prepisan sa prepisa iz 4. veka, a rukopis iz 8. veka sa kopije iz 3. veka. U tom slučaju, noviji rukopis iz 8. veka sačuvaće stariju verziju.
Treća odlika spoljašnjih dokaza je '''geografska rasprostranjenost''' rukopisa. Npr, nekad se jedna varijanta teksta nalazi u mnoštvu rukopisa, koji svi potiču iz Rima, dok široki spektar drugih rukopisa iz Egipta, Palestine, Male Azije i Galije sadrži drugu varijantu. U tom slučaju tekstolog može pretpostaviti da je jedna varijanta „lokalna", a da je druga varijanta starija i izvornija.<ref name="Ehrman"/>
=== Unutarnji dokazi ===
| |||