NekiIako neki hrišćanski teolozi zastupaju stanovištetumače da ovde nije reč o etničkoj grupi, nego "o dramatičnom teološkom simbolu".<ref>[[Heinrich Schneider]], ''The Word Was Made Flesh: An Analysis of Revelation in the Fourth Gospel''.</ref> Ipak, drugi komentatori, kao [[Samuel Sandmel|Samjuel Sandmel]], smatraju da takva alegorijska tumačenja žele "osloboditi evanđelje očigledne krivice za [[antisemitizam]]". Sandmel napominje da Jovan ne optužuje "čovečanstvo" ili "svet" za zahtev da se Isus pogubi, nego posebno izdvaja "Jevreje".<ref>[[Samuel Sandmel]], ''Anti-Semitism in the New Testament''. Philadelphia: Fortress Press, [[1978]].</ref> Jovanova odluka da identifikuje stvarnu grupu ljudi među svojim savremenicima kao simbol "sveg zla" očigledno ima religijske, drušvene i političe implikacije. Dajući tu ulogu Jevrejima, Evanđelje po Jovanu može izazvati, čak opravdati, neprijateljstvo prema judejstvu. Ovo neprijateljstvo je neprijateljstvo, po proučavaocu Novog zaveta [[Reginald Fuller|Redžinaldu Fuleru]], „na tragičan način i u ogromnoj meri ispoljeno tokom hrišćanske istorije".<ref>[[Reginald Fuller]], ''The "Jews" in the Fourth Gospel'', [[1977]], p. 20.</ref>
