Razvoj kanona Novog zavjeta – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
m →Irenej |
|||
Red 26:
Koliko je poznato, [[Irenej]] ([[130]]-[[202]]) je bio prvi koji je identifikovao četiri [[evanđelja]] Novog Zaveta kao kanonska, isključivsi sva ostala koja su kružila među hrišćanima širom sveta.<ref name="Pejgels">[http://www.scribd.com/doc/55129006/Elejn-Pejgels-Poreklo-Satane Elejn Pejgels - Poreklo Satane] (scribd)</ref> Irenej kao [[jeretik]]e žigoše one koji „''se hvale da imaju više evanđelja nego što ih stvarno ima ... ali, u stvari, nemaju evanđelja koja nisu ispunjena svetogrđem''"<ref>Irenaeus, Libros Quinque Adversus Haereses. W. W. Harvey. Cambridge: Typis Academicis, 1857. Vol. 1, 3.11.9.</ref> ali takođe i one koji su poštovali samo jedno od evanđelja kao sveti spis. Tako, na primer, [[judeo-hrišćani|jevrejski hrišćani]] su koristili su samo Mateja; skupine koje su tvrdile da Isus nije [[Hrist]] prihvatale su samo [[Evanđelje po Marku]]; Markion i njegovi sledbenici su prihvatili samo [[Evanđelje po Luki]]; a zajednica gnostika zvanih [[Valentin]]ijani prihvatala je samo [[Evanđelje po Jovanu]]. Međutim, sve te grupe su bile u zabludi, zato što Irenej tvrdi evanđelja može biti samo četiri:
{{citat|Nije moguće da evanđelja bude ni više ni manje nego što ih ima. Jer, postoje četiri oblasti sveta u kome živimo, i četiri glavna vetra. Pošto je Crkva razbacana po svetu, a stub i temelj crkve je evanđelje... pogodno je da Crkva ima četiri stuba...
Irenejeve izjave skreću pažnju da je zbirka knjiga koju nazivamo [[Novi zavjet|Novim Zavetom]] sačnjena oko [[180]]-[[200]]. godine n.e. Pre tog vremena, mnoga evanđelja kružila su hrišćanskim zajednicama od Male Azije do Grčke, Rima, Galije, Španije i Afrike. Krajem drugog veka, [[biskup]]i crkava koje su se nazivale pravovernim izbacili su sva osim četiri kanonska evanđelja, proglašavajući sva ostala, po Irenejevim rečima, kao „''ambis ludila i svetogrđe protiv Hrista''".<ref>Ibid, uvod.</ref> Evanđelja koja je on odobrio poduprla su [[institucionalizacija|institucionalizaciju]] [[rano hrišćanstvo|ranog hrišćanstva]]. Evanđelja koja je on osudio kao jeres nisu služila cilju institucionalizacije. Naprotiv, neka od odbačenih evanđelja podsticala su ljude da se direktno obraćaju Bogu, bez posredstva crkve ili sveštenstva.<ref name="Pejgels"/>
| |||