Hrišćanska crkva – razlika između verzija

 

=== Istočna škola ===

 

Istočna grana valentinaca je govorila da univerzalni hrišćani ne pripadaju crkvi, »Hristovom telu«. Oni su tvrdili da je [[Hristovo telo]], crkva, »čisto duhovno«, i sastoji se samo od onih koji su [[duhovni]], koji su primili gnozu. [[Teodot]], veliki učitelj Istočne škole, definisao je crkvu kao »izabranu rasu«,<ref>Clemens Alexandrinus, EXCERPTA 4.1.</ref> onih »izabranih pre osnutka sveta«.<ref>Ibid., 41.2.</ref> Njihovo spasenje je bilo sigurno, predodređeno i isključivo. Kao i Tertulijan u svojim kasnijim godinama, Teodot je učio da samo oni koji su primili neposrednu duhovnu [[inspiracija|inspiraciju]] pripadaju »duhovnoj crkvi«.<ref>Ibid., 24.1—2.</ref>

 

Hrist je u crkvi sastavio i duhovne i neduhovne hrišćane da bi na kraju svi postali duhovni.<ref>Irenaeus, AH 1.8.3—4.</ref> U međuvremenu, i jedni i drugi su pripadali jednoj crkvi; i jedni i drugi su krštavani; i jedni i drugi su prisustvovali bogosluženju; i jedni i drugi su se ispovedali na isti način. Razlikovali su se samo po nivou razumevanja. Da bi ilustrovao te odnose, Herakleon daje simbolično tumačenje crkve kao [[hram]]a — oni koji su bili obični hrišćani molili su kao Leviti, u dvorištu hrama, isključeni iz tajne. Samo oni koji su imali gnozu mogli su da uđu u mesto »sveto nad svetima«. Ipak, jedan hram — crkva — obuhvatao je oba mesta za [[molitva|molitvu]].<ref>Heracleon, Frag. 13, u: Origen, COMM. JO. 10.33.</ref><ref>Za anlalizu videti: E. Pagels, The Johannine Gospel in Gnostic Exegesis (Nashville, 1973), 66—74.</ref>

 

== Odnos crkve i države ==