Žene u antičkom Rimu – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Red 34:
| style="text-align: left;" | — [[Juvenal]], ''Satire'', [http://data.perseus.org/citations/urn:cts:latinLit:phi1276.phi001.perseus-lat1:2.6 VI, 242‒245]
|}
Premda su prava i položaj žena u najstarijem razdoblju rimske historije bili ograničeni u odnosu na njihova prava u doba pozne republike (146‒30. pne.) i carstva, RImljanke su već u 5. veku pne. mogle posedovati zemljište, pisati vlastite oporuke i pojavljivati se na sudu. Historičar [[Valrije Maksim]] jedan odeljak svog spisa ''O znamenitim rečima i delima'' posvećuje ženama koje su na sudu zastupale sebe ili druge osobe.{{sfn|Bauman|1994|loc=str. 50}} Te su se žene pokazale kao vešte u držanju govora u sudnici, iako je govorništvo smatrano jednom od glavnih delatnosti ambicioznih muškaraca u rimskoj državi. Jedna od tih žena, [[Mezija Sentina]],<ref>Njeno se ime u rukopisima pojavljuje i u obliku ''Amesia''.</ref> nosi ime koje je određuje kao stanovnicu grada [[Sentinum|Sentina]], a ne, kako bi to zahtevali običaji, ime koje je određuje u odnosu na nekog muškarca, bilo oca bilo muža. Ova se Mezija pojavila na sudu i sama iznela svoju odbranu i nakon dosta kratkog suđenja gotovo je jednoglasno oslobođena optužbe zahvaljujući snažnom i delotvornom govoru koji je
Sposobnost Mezije Sentine da svoj slučaj predstavi "pažljivo i snažno" ''(diligenter et fortiter)'' implicira da su žene, iako se nisu redovno pojavljivale na javnom sudu, ipak imale iskustvo u privatnim deklamacijama i na porodičnom sudu.{{sfn|Bauman|1994|loc=str. 50}} [[Gaja Afranija|Afranija]],<ref>Ime nije sigurno; možda se zvala i "Kafranija" ''(Carfrania)''.</ref> supruga jednog [[Rimski senat|senatora]] u vreme [[Kornelije Sula|Sule]], tako se često pojavljivala pred [[pretor]]om, koji je predesavao suđenjima, premda je imala advokate koji su je mogli zastupati, da je bila optužena za [[Zlonamerna tužba|zlonamerne tužbe]] ''([[calumnia]])''. Nakon toga donet je edikt koji je zabranjivao ženama da pokreću parnice u tuđe ime, s obrazloženjem da to škodi njihovoj "čednosti" ''(pudicitia)''.{{sfn|Bauman|1994|loc=str. 50‒51}} Primećeno je da, iako su žene često prekorevane zbog navodnog slaboumlja i nepoznavanja prava, pa im je zato bila potrebna zaštita advokata, u stvarnosti su preduzimane mere kako bi se njihov uticaj i efikasnost ograničili.{{sfn|Bauman|1994|loc=str. 51}} I pored ovog specifičnog ograničenja, postoje brojni primeri žena koje su preduzimale mudre korake u pravnim stvarima tokom pozne republike i [[principat]]a, uključujući i one koje su iza scene davale naloge svom advokatu.{{sfn|Bauman|1994|loc=str. 51‒52}}
| |||