Antički Rim – razlika između verzija

Tajna relativno brzog rimskog napredka počiva u sklapanju savezništva sa u ta vremena moćnim i na kraju porobljenim neprijateljem koji je postao lojalni rimski saveznik. Porobljenu Italiju je Rim pokrio sa velikim brojem puteva na čijim strateškim mestima su bili osnivane kolonije što je omogućavalo kontrolu nad zemljištem koje je bilo osvojeno. Iz toga doba je Rim izašao kao čvrsta državna tvorevina sa moćnom armijom i daljim uslovima za napredak i dalji rast i time su položeni temelji za njegovu budućnost i prosperitet.

 

 

U trećem samnitskom ratu 298. – 290. pne. Rimljani su savladali koaliciju Samnita i to im je omogućilo da dobiju kontrolu nad celom Italijom. 282. pne. se Rim umešao u sukob [[Grčka |grčkih]] polisa i grada [[Tarent]]a koji se pozvao u pomoć epirskog kralja [[Pir]]om, koji se 280. pne. iskrcao u Italiji sa velikom vojskom i slonovima. Iako je Pir pobeđivao više puta rimski saveznički sistem je bio dovoljno imun i Rimljani su umesto da prihvate Pirove mirovne ponude, bili su uporni i nastavljali sa borbama i onemogućili su da iskoristi svoju skupu „[[Pirova pobeda |Pirovu pobedu]]“ i da njegov položaj u Italiji dovede do neizdrživosti i da posle poraza 275. pne. otplovi natrag u Grčku kada su Rimljani stekli kontrolu nad svim grčkim gradovima računajući i Tarent.