Knjižnica Nag Hamadi – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Red 12:
[[Image:GD-EG-Caire-Copte075.JPG|thumb|right|[[Koptski muzej]] u Kairu.]]
Iako su odmah izazvali veliku pažnju stručne javnosti, do prvih prevoda s koptskog jezika, prošlo je niz godina. Rukopisi su nakon otkrića ilegalnim kanalima prodavani na crno tržište, a neki uništeni. Službenici egipatske vlade su ubrzo saznali za rukopise te kupili jednu i konfiskovali deset i po, od trinaest, u kožu povezanih knjiga zvanih kodeksi, i predali ih Koptskom muzeju u Kairu. Veći deo trinaestog kodeksa, pak, prokrijumčaren je iz Egipta i kupljen je od strane [[Jungova fondacija|Jungove fondacije]] u [[Cirih]]u. Čim je [[1952]]. utvrđeno gde se rukopisi nalaze — dvanaest kodeksa u Koptskom muzeju u Kairu, i veći deo trinaestog u ciriškom sefu — tekstovi su postali predmet rivalstva naučnika koji su se nadmetali da dođu do njih, jer je objavljivanje prvog izdanja za naučnika značilo međunarodnu slavu. Narednih godina, objavljivanje tekstova su pratile razne prepreke
Generalni direktor [[UNESCO]]-a tražio je [[1961]]. godine da se svi rukopisi učine javnim i predložio osnivanje međunarodnog komiteta da to sredi.<ref name="Gnostička evanđelja"/> Pošto je objavljivanje u Egiptu nailazilo na mnoga odlaganja, profesor [[Džejms Robinson]], član komiteta Uneska, je zajedno sa svojim saradnicima razaslao ovaj materijal naučnicima širom sveta, slomivši monopol nad otkrićem. Prvi tom fotografskog izdanja konačno se pojavio [[1972]]. Devet ostalih tomova sledili su od 1972. do [[1977]], i tako su svih trinaest kodeksa pripali javnosti. [[1975]]. godine svi preživeli spisi su objedinjeni u [[Koptski muzej|Koptskom muzeju]] u [[Kairo|Kairu]], čineći zbirku od preko 1000 rukopisnih strana.<ref>Markschies, ''Gnosis: An Introduction'', 49.</ref> Prvo celokupno izdanje na engleskom, objavljeno u Sjedinjenim Državama [[1977]]. Prvo izdanje biobliteke Nag Hamadi na srpskom jeziku pojavilo se [[2005]]. godine. Zaminljivo je da se središte [[Pahomije]]ve zajednice nalazilo samo nekoliko kilometara od mesta na kome su spisi pronađeni. [[Bazilika]] svetog Pahomija se nalazila 8,7 km od mesta na kojem je pronađena biblioteka Nag Hamadi, a manastir u [[Henoboskion]]u (gr: Χηνοβόσκιον), gde je Pahomije započeo svoj pustinjački život, samo i 5,3 km od Nag Hamadija. Proučavaoci pretpostavljaju da su ovi spisi bili deo biblioteke obližnjeg manastira Svetog Pahomija, ali ih je neko od [[monah]]a zakopao oko [[370]]. godine n.e., nakon što je aleksandrijski [[arhiepiskop]] naredio hriščanima širom Egipta da zabrane takve knjige kao [[jeres]], i zahtevao da se one unište.<ref>Vidjeti F. Wisse, »''Gnosticism and Early Monasticism in Egypt''«, u: ''Gnosis: Festschrift für Hans Jonas'' (Gottingen, [[1978]]), str. 431—440.</ref> Naime, nakon što je hrišćanstvo postalo službena religija, hrišćanski [[biskup]]i su zapovedali [[policija|policiji]] koja ih je dotada proganjala. Posedovanje heretičkih knjiga postalo je [[krivično delo]], a primerci takvih knjiga bili su spaljivani i uništavani.<ref name="Gnostička evanđelja"/> Tih godina hrišćani, na čelu sa aleksandrijskim [[Patrijarh (kršćanstvo)|patrijarh]]om [[Teofil Aleksandrijski|Teofilom]], spaljuju [[Aleksandrijska biblioteka|Aleksandrijsku biblioteku]].<ref name="Robinson"/> Skrivanje u posudu i zakopavanje knjižnice Nag Hamadi je vjerojatno prethodilo približavanju predstavnika [[rim]]skih vlasti, koje su tada postale [[hrišćanska ortodoksija|pravoverno hrišćanske]].<ref name="Robinson"/>
| |||