Oslobodilačka vojska Kosova – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
m dodana kategorija Paravojne formacije pomoću gadgeta HotCat |
Nema sažetka izmjene |
||
Red 1:
'''Oslobodilačka vojska Kosova''' ('''OVK''') ili '''UČK''' ({{jez-alb|Ushtria Çlirimtare e Kosovës - UÇK}}) je bila [[Albanci|albanska]] [[terorizam|teroristička]]<ref>[http://www.cfr.org/publication/10159/terrorist_groups_and_political_legitimacy.html Terrorist Groups and Political Legitimacy], Pristupljeno 17. 4. 2013.</ref> organizacija, koja se oružanim napadima na zvanične državne organe ([[vojska Jugoslavije|vojsku]], [[Milicija|miliciju]] i druge) i civile svih nacionalnosti, borila za nezavisnost [[Kosovo i Metohija|Kosova i Metohije]] od [[Srbija|Srbije]] i [[Savezna Republika Jugoslavija|Jugoslavije]] i stvaranje tzv. ''[[Velika Albanija|Velike Albanije]]''<ref name="MIPT">[http://www.tkb.org/Group.jsp?groupID=3517 MIPT Terrorism Knowledge Base], Pristupljeno 17. 4. 2013.</ref>. Mnogi domaći i strani analitičari je zbog njenih metoda djelovanja smatraju [[terorizam|terorističkom]] organizacijom<ref name="MIPT"/>, ali postoje i oni koji je nazivaju [[gerila|gerilom]]<ref>[http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/europe/1231596.stm Who are the rebels?], ''[[BBC News]]'', 20 March, 2001</ref><ref>[http://www.socialismtoday.org/39/kla39.html SOCIALISM TODAY: "The KLA and the struggle for Kosovar self-determination"], Pristupljeno 17. 4. 2013.</ref>. Prema nalazima državnih organa republike Srbije, ali i zapadnih obavještajnih službi osnovni vid finansiranja OVK bila je [[droga|trgovina drogom]], koja je činila najmanje polovinu njenih sredstava, dok je i dobar dio ostalih sredstava prikupljen [[kriminal]]nim aktivnostima.
OVK je osnovana [[1994]]. a prvi put u javnost je izašla [[1996]]. godine. Cilj joj je bio nezavisno Kosovo, a koristila se svim sredstvima oružane borbe. Dijelovi OVK su zastupali i cilj pripajanja svih albanski naseljenih područja Srbije, [[Republika Makedonija|Makedonije]] i [[Crna Gora|Crne Gore]], državi Albaniji i samim time stvaranje ''Velike Albanije''. Osnivač i vođa OVK je sve do smrti [[1998]]. godine bio [[Adem Jašari]] ({{jez-alb|Adem Jashari}}), koji je početnom devedestih osnovao najorganizovaniju terorističku grupu Jašari, a posle uništenja grupe najznačajnije mestu preuzima [[Hašim Tači]] ({{jez-alb|Hashim Thaçi}}) sve do raspuštanja [[1999]].
Ta organizacija je učestvovala u sukobima i napadima na srpske civile na [[Kosovo i Metohija|Kosovu i Metohiji]] prije i nakon [[NATO]] okupacije 1999.
== Istorija ==
=== Nastanak ===
U februaru [[1982]]. su Albanci u [[Nemačka|Njemačkoj]] porijeklom sa Kosova, osnovali organizaciju ''Kosovski narodni pokret'' - [[KNP]] ({{jez-alb|Lëvizja Popullore e Kosovës}}) kao konkurentnu organizaciju pacifistički orijentisanoj [[Demokratski savez Kosova|Demokratskom savezu Kosova]] ({{jez-alb|Lidhja Demokratike e Kosovës}}) [[Ibrahim Rugova|Ibrahima Rugove]]. KNP se od početka zalagala za oružanu borbu protiv srpske vojske, policije i naroda, kao i protiv kolaboratora iz sopstvenog albanskog naroda. U maju [[1993]]. se u [[Priština|Prištini]] iz KNP-a odvaja desna frakcija i naziva ''Nacionalni pokret za oslobođenje Kosova'' - [[NPOK]] ({{jez-alb|Lëvizja Kombëtare për Çlirimin e Kosovës}}). Ta organizacija je pokušala da osnuje oružane grupe i učestvovala je u nabavci oružja kako među članovima organizacije u Njemačkoj, tako i na Kosovu.
Ove dvije partije su podržavane od strane mlađih Albanaca porijeklom sa Kosova u zemljama zapadne Evrope. Rugovina DLK je podršku dobijala iz vladajućeg sloja albanskog društva još iz stare komunističke Jugoslavije.
Po nekim procjenama, oko 5.000 Albanaca se u građanskom ratu u [[Hrvatska|Hrvatskoj]] i [[Bosna i Hercegovina|Bosni i Hercegovini]] borilo protiv [[Srbi|Srba]] a na strani [[Hrvati|Hrvata]] i [[Muslimani|Muslimana]]. Dio njih se kasnije priključio OVK<ref name="Studija_FN">[http://www.bicc.de/publications/briefs/brief20/brief20.pdf Studija fondacije Fridrih Nojman iz 2001. godine], Pristupljeno 17. 4. 2013.</ref>.
OVK počinje sa masovnom nabavkom oružja i vojnom obukom svojih pripadnika od [[1994]]. godine. Ta obuka se djelimično izvodila na teritoriji [[Albanija|Albanije]] uz podršku njene regularne vojske.
=== Teroristička dejstva ===
Od početka 1995. godine do kraja 1998. godine albanske terorističke grupe izvršile su ukupno '''1.845 oružanih napada''' na pripadnike policije, kao i na građane svih nacionalnosti i njihovu imovinu. Od ukupnog broja napada, 1.075 napada je usmereno ka pripadnicima i objektima policije, 745 napada ka civilima i njihovoj imovini, a 25 napada je bilo usmereno na naselja i objekte u kojima su živele izbeglice iz bivših jugoslovenskih republika.
U tim terorističkim napadima najčešće zverski ubijeno je 364 ljudi. Među njima je bilo 122 policajca i 242 civila sa Kosova i Metohije (među civilima 97 Albanaca označenih kolaboratorima). Istovremeno je teže i lakše povređeno 605 lica, od kojih 426 pripadnika policije i 179 građana svih nacionalnosti.
U periodu 1. januar - 31. oktobar 1998. godine, tokom antiterorističkih akcija srpske vojske i policije širom Kosova i Metohije od poraženih terorista zaplenjeno je 8.894 automatske puške i pištolja, ali i teško naoružanje (29 bestrzajnih topova, 37 minobacača, 239 ručnih bacača, 15 raketnih bacača ''ambrust''), tone minsko-eksplozivnih sredstava, 124.598 metaka različitih kalibara, ogromnu količinu vojne opreme i uniformi, medicinskih aparata i materijala, specijalna sredstva za osmatranje, 21 radio stanicu.
U toku 1998. godine došlo je i do 176 graničnih incidenata prilikom pokušaja terorista (u nekim slučajevima brojčano veoma jakih i u frontalnom naletu) da najčešće noseći velike količine oružja i vojne opreme, nelegalno uđu na teritoriju Kosmeta iz Albanije. U tim sukobima na granici poginulo je 30 oficira i vojnika Vojske Jugoslavije, a jedan boroj je i ranjen. Vojska Jugoslavije zaplenila je na granici više od 80 tona lakog i teškog naoružanja svih kalibara, municije i vojne opreme.
Otmice, mučenja, masakriranja, logori i stratišta bili su takođe vidljivi na Kosovu kao posledica albanskog terorizma. U toku 1998. godine oteto je ukupno 249 lica. Među njima je bilo 13 pripadnika MUP-a koji su kasnije mučeni i ubijeni,. Ostalih 236 otetih bili su civili lojalni vlastima SRJ. Od ukupnog broja otetih civila 21 je ubijen, 88 je posle zverskog mučenja oslobođeno, a sudbina 127 civila je nepoznata.
=== Prvi napadi i javni nastupi ===
Od [[1996]]. do [[1998]]. OVK je preuzela odgovornost za 21 ubistva: 5 policajaca (Srbi) i 16 civila od kojih je bilo 5 Srba i 11 Albanaca označenih kolaboratorima. Po podacima Ministarstva unutrašnjih poslova Srbije, OVK je bila odgovorna za ubistvo 10 policajaca i 24 civila.
Jedan od osnivača i glavnih komandanata OVK, Zahir Pajaziti, koji je organizovao jedinice OVK na području Podujeva, poginuo je sa dvojicom svojih saboraca u sukobu sa policijom kod Vučitrna 31. januara 1997. godine.
Internacionalni mediji po prvi put ovu organizaciju spominju u maju [[1997]]. godine. Prve fotografije članova OVK u uniformi se u medijima pojavljuju [[28. novembar|28. novembra]] 1997. na sahrani albanca Halita Gečaja ({{jez-alb|Halit Gecaj}}), koji je poginuo prilikom napada OVK na policijsku stanicu.
=== 1998: Ofanziva i poraz ===
Borbe između policijskih snaga Srbije i OVK su trajale od februara do oktobra [[1998]]. OVK se do početka jula nalazila u ofanzivi i pod njenom kontrolom je imala oko jedne trećine Kosova. Od avgusta su policijske snage krenule u protivofanzivu i vratile pod svoju kontrolu većinu zauzetih teritorija. U ofanzivi policijskih snaga je učestvovalo oko 20.000 policajaca.
Kao posledica borbi u toku 1998. dolazi do uništenja mnogih srpskih i albanskih naselja. U ljeto 1998. na području Kosova se nalazi oko 60.000 izbjeglica.
=== 1999: OVK i NATO tokom agresije na SRJ ===
[[Datoteka:Kla members.jpg|mini|250p|Pripadnici OVK predaju oružje marincima [[Sjedinjene Američke Države|SAD]].]]
Najkasnije početkom [[NATO bombardovanje SRJ|NATO bombardovanja]] na [[Savezna Republika Jugoslavija|SR Jugoslaviju]] [[24. mart]]a [[1999]]., OVK postaje saveznik NATO. Tokom bombardovanja je NATO - što se tiče ciljeva na Kosovu - bio u stalnom kontaktu sa OVK. Taj kontakt je ostvarivan preko [[albanska armija|albanske armije]] i putem nezvaničnih kanala tj. preko špijuna [[Centralna obaveštajna agencija|CIA]], [[Specijalne vazduhoplovne snage|SAS]]-a i drugih tajnih službi. Od strane [[Ujedinjeno Kraljevstvo|britanskog]] SAS-a obučavani pripadnici OVK su nakon obuke u Albaniji, opremani modernom komunikacionom tehnikom uz pomoć koje su nakon prelaska na teritoriju SRJ navodili bombardere NATO-a na ciljeve na zemlji<ref name="Studija_FN" />.
Povlačenjem srpske vojske i policije početkom juna 1999. i zaključnim ulaskom NATO-a na Kosovo, počeo je i kraj OVK: [[Organizacija ujedinjenih nacija|UN]] i [[KFOR]] su zahtijevali njeno razoružavanje i raspuštanje. Čak je i za OVK primamljiva opcija stvaranja ''vojske Kosova'' odbačena od strane UN-a. OVK je zvanično raspuštena [[20. septembar|20. septembra]] 1999. godine; Faktički je ona u stvari transformirana u Kosovski zaštitni korpus i Kosovsku policijsku službu.
== Organizacija ==
Jačina, naoružanje i stepen organizovanosti OVK, su kroz istoriju njenog postojanja bili veoma različiti. Na početku je OVK bila naoružana pretežno [[AK-47|kalašnjikovima]] [[Kina|kineske]], [[Jugoslavija|jugoslovenske]] i [[Rusija|ruske]] proizvodnje, uz nešto mina. Pošto jačina zavisi i od obučenosti, može se reći da je tek pri kraju svog postojanja, bar djelimično postigla stepen obučenosti, koji se mogao mjeriti sa profesionalno obučenim srpskim policajcima i vojnicima. I to prvenstveno zahvaljujući obuci SAS-a i [[Centralna obaveštajna agencija|CIA]]<ref name="Studija_FN" />.
=== Jačina ===
Procene jačine OVK u [[1997]]. se kreće od 1000 do 2000 pripadnika. U toku 1998. zbog masovnog priliva dobrovoljaca, regrutovanja u inostranstvu i u izbjegličkim logorima, taj broj raste do 15000, po nekim procenama i do 20000 pripadnika.
=== Naoružanje ===
U borbi protiv regularnih snaga vojske i policije SR Jugoslavije, OVK je mogla upotrebljavati samo oružje, koje se moglo transportovati [[mazga]]ma i [[magarac|magarcima]] preko pograničnih brda sa Albanijom. Veće oruđe po pravilu joj nije bilo na raspolaganju. Kada je 2. marta 1997. godine u Albaniji proglašeno vanredno stanje zbog nemira koji su usledili posle propasti piramidalnog sistema banaka u januaru, pripadnici OVK su u tom periodu opljačkali mnoga vojna skladišta i dosta dobro se naoružali.
Oružje koje se dopremalo separatistima iz stranih zemalja svoj put kroz Albaniju je započinjalo iz luke Drač, dok je Đakovica centar kroz koji je prolazio glavni put za prebacivanje oružja iz Albanije na Kosovo. Takođe, u šumama i planinama zapadne Makedonije tada su se nalazili arsenali sa više stotina hiljada pušaka, puškomitraljeza, kao i topova.
Na početku se naoružanje OVK sastojalo od automatskih pušaka kalašnjikov [[AK-47]], nešto tromblonskih mina, minobacača i protivtenkovskog naoružanja (-{[[RPG-7]]}- i -{[[RPG-8]]}-).
Oružje je dolazilo najvećim dijelom iz Albanije, zatim iz zaliha [[TO]] i [[Jugoslovenska narodna armija|JNA]] sa područja cijele [[Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija|SFRJ]], kao i iz drugih izvora. Jedan dio naoružanja je nabavljan i od [[NATO]]. Tako je na primjer nemačka novinska agencija [[DPA]] ({{jez-nem|dpa}}), [[12. april]]a 1999. javila, da je italijanska policija otkrila veliki magacin oružja namijenjenog OVK. U magacinu je pronađeno oko 30 tona ratnog materijala i opreme. Između ostalog pronađene su i protivavionske i protivtenkovske rakete, bacači raketa i municija. Sve je trebalo biti transportovano u kamionima [[Bosna i Hercegovina|bosanskohercegovačke]] registracije deklarisanim kao pomoć humanitarne organizacije [[Karitas]] izbjeglicama na Kosovu.
=== Vojna obuka ===
Obuka OVK od strane [[Albanska armija|albanske armije]] trajala je od 1996. godine. Trenažni centri za obuku terorista nalazili su se u gradovima Tirana, Elbasan i Tropoja. Takođe su postojale i baze u selima Vicedolj, Kukes, Peskopeja i Labinot, a obuka se vršila i u bazi Urla u Turskoj. Obuku su vršili profesionalni vojni instruktori i legionari iz zapadnih država i iz Turske. Njima se 1998. priključuju privatne firme za vojnu obuku iz [[Sjedinjene Američke Države|SAD]]-a (npr. ''{{jez-eng|Military Professional Resources Incorporated}}''), [[Ujedinjeno Kraljevstvo|Velike Britanije]] i [[Nemačka|Nemačke]]. Najkasnije 1999., njima se pridružuju i pripadnici [[Centralna obaveštajna agencija|CIA]] kada se aktivnosti obuke proširuju i na precizna uputstva za borbu protiv srpskih policijskih stanica i vojnih postrojenja i jedinica, uz upotrebu obaveštajnih podataka CIA i NATO.
=== Panislamski faktor ===
U redovima OVK borilo se više stotina islamskih plaćenika sa iskustvom iz prethodnih ratova po [[Azija|Aziji]] i [[Afrika|Africi]]. Psi rata došli su na Kosovo iz [[Avganistan|Avganistana]], [[Čečenija|Čečenije]], [[Turska|Turske]], [[Pakistan|Pakistana]], [[Alžir|Alžira]], [[Bosna i Hercegovina|BiH]], [[Albanija|Albanije]], [[Hrvatska|Hrvatske]] i iz zemalja zapadne Evrope (u prvom redu iz [[Švajcarska|Švajcarske]] i [[Nemačka|Nemačke]]).
Da su islamski ''sveti ratnici'' - džihadisti stigli na Kosovo bilo je jasno i po taktici na terenu. Mnogi od njih koji su ratovali u Čečeniji, Avganistanu, Libanu počeli su da koriste načine borbe viđene u tim zemljama - snajperska dejstva, podmetanje bombi i eksplozivnih naprava, otmice ljudi, pojedinačna i masovna ubistva civila, napadi na stanice policije, vojske i granične jedinice, opsada naselja i širenje straha i panike. Već u martu 1998. neki strani mediji javili su da u [[Drenica (predeo)|Drenici]] ''veoma profesionalno'' dejstvuju grupe stranih plaćenika. Kada je 3. maja 1998. godine u okolini Đakovice razbijena grupa terorista, među poginulima je nađen i jedan crnoputi čovek. Prema identifikacionim dokumentima nađenim kod njega ustanovljeno je da se radi o Džaber Imad Madedinu iz Sudana. Nešto kasnije u jednom drugom sukobu ubijen je Palestinac Abu Hamzeh, koji je završio obuku u terorističkom logoru pod kontrolom muslimanske vojske Federacije BiH u selu [[Mehurić]].
Većina ovih terorista se okupljala u sabirne logore i kampove na severu Albanije, posebno oko Tropoje. Iz ovog gradića se prebacuju na KiM, nose crne uniforme i traže da im se povere komandne uloge. To je utvrđeno od strane zvaničnih jugoslovenskih istražnih organa na terenu i iz dokumenata poginulih i zarobljenih terorista. Pored uniformi, najboljeg naoružanja, vojne opreme i ličnih dokumenata, kod mnogih su pronađena i džepna izdanja [[Kuran|Kurana]] i knjige sa molitvama na arapskom jeziku. To je bilo posebno karakteristično za grupu koja je likvidirana početkom jula 1998. godine u pograničnoj zoni kod Đakovice.
Prisustvo stranih plaćenika potvrdio je i predstavnik ametičkog Stejt Departmenta, Robert Gelbard, u junu 1998, kada je u Vašingtonu izjavio se da u okviru OVK nalaze i Čečeni i Iranci.
Tada je već bilo poznato da borci ozloglašenog jordanskog islamskog teroriste ''komandanta Hataba'' pripremljeni i opremljeni u Avganistanu i Čečeniji, dolaze masovno na Kosovo kao plaćenici ''Islamske terorističke internacionale''. Operativci [[Centralna obaveštajna agencija|CIA]] su u Albaniji otkrili nekoliko ljudi [[Osama bin Laden|Osame bin Ladena]], vođe [[Al Kaida|Al Kaide]], koji su ostvarili tesne veze sa OVK.
Glavna mudžahedinska jedinica na Kosovu bila je jedinica [[Abu Bekir Sidik]]. Osnivač ove organizacije je Ekrem Avdija iz Kosovske Mitrovice. On je zajedno sa Abdulahom Duhajmanom stvorio kamp za obuku mudžahedina u selu Tešnju, BiH. U jedinici Abu Bekir Sidik koja je dejstvovala od maja do kraja jula 1998. godine, tokom ofanzive OVK, povremeno se nalazilo i do 120 islamskih terorista, mahom iz [[Saudijska Arabija|Saudijske Arabije]], [[Irak|Iraka]], [[Iran|Irana]] i [[Jemen|Jemena]]. Nakon odluke da se jedinica rasformira, pripadnici jedinice albanske nacionalnosti su se vratili u svoja prebivališta na KiM, dok je druga grupa mudžahedina pokušala da pređe u Albaniju. Tom prilikom pripadnici MUP-a Srbije su 18. avgusta 1998. godine, prilikom ilegalnog prelaska jugoslovensko-albanske granice, uhapsili grupu mudžahedina među kojima su bili i komandant Ekrem Avdija, Špend Kopriva i Nedžmedin Lauš. Oni su osuđeni na višegodišnje zatvorske kazne, ali su oslobođeni na osnovu Zakona o amnestiji iz 2001. godine.
=== Komandna i vojna struktura ===
OVK je do 1999. godine, bila relativno haotična, između rivalskih bandi i naoružanih civila, rascjepkana tvorevina, bez jasne vertikalne strukture komandovanja. Tek u februaru [[1999]]. se počinju nazirati komandne strukture kada se osniva glavni štab pod vođstvom [[Sulejman Selimi|Sulejmana Selimija]]. Početkom maja 1999. ga nasleđuje [[Agim Čeku]] ({{jez-alb|Agim Çeku}}). Istovremeno Hašim Tači postaje „politički“ predstavnik OVK, bez ikakvog uticaja na glavni štab Agima Čekua.
=== Operativne zone ===
OVK je bila podeljena u više operativnih zona a Glavni štab se nalazio u Orahovcu:<ref>Klub generala i admirala Srbije: Vojska Jugoslavije u odbrani od agresije NATO 1999., knjiga druga, pp. 236</ref>
* Operativna zona '''Lab''' sa komandom u selu Gornja Lapaštica obuhvatala je opštine: Podujevo sa oko 1800 terorista svrstanih u 151. brigadu (štab u selu Bradaš), 152. brigadu (štab u selu Konjuševac), 153. brigadu (štab u selu Zlaš) i posebnu mobilnu jedinicu.
* Operativna zona '''Drenica''' obuhvatala je opštine: Glogovac i Srbicu, delove opština Kosovske Mitrovice, Klinu, Vučitrn i Obilić sa oko 3000 terorista. Glavni štab je bio u selu Likovac. Na području ove zone delovale su 111. brigada, 112. brigada (štab u selu Lauša), 113. brigada (štab u selu Ovčarevo) 114. brigada (štab u selu Poljance) i 140. brigada (štab u selu Gradica).
* Operativna zona '''Šalja''' obuhvatala je opštine: Kosovske Mitrovice, Vučitrn, Obilić sa oko 1000 terorista sa komandom u Bajgori. Glavna teroristička jedinica na ovom području bila je 141. brigada sa štabom u selu Bare.
* Operativna zona '''Nerodimlje''' obuhvatala je delove opština: Lipljan, Uroševac, Kačanik i Suva Reka sa oko 1500 terorista i komandom u selu Jezerce. Na prostoru ove zone aktivne su bile 118. brigada iz sela Budakovo, 121. brigada iz sela Klečka i 161. brigada iz sela Malopoljce.
* Operativna zona '''Drim''' obuhvatala je opštine: Orahovac, deo Suve Reke i Kline sa oko 1500 terorista i komandom u selu Pagaruša. Na ovom području dejstvovale su 115. brigada sa štabom u selu Pagaruša, 116. brigada sa štabom u selu Ponorac, 122. brigada i brigada ''G. Pačarizi'' sa štabom u selu V. Drenovac.
* Operativna zona '''Dukađini''' obuhvatala je opštine: Dečani, Peć, Đakovica, Klina sa oko 2500 terorista i komandom u selu Jablanica. U ovoj zoni su bile aktivne brigada ''Beli Drim'' iz Crvenog Krša, 117. brigada iz sela Jablanica i 134. brigada iz sela Adžovići.
* Operativna zona '''Paštrik''' obuhvatala je delove opština: Prizren i Suva Reka sa oko 2500 terorista. Tu su dejstvovale 123. brigada iz sela Semetište i 124. brigada iz sela Retimlje.
* Operativna zona '''Karadak''' obuhvatala je opštine: Gnjilane i okolinu sa štabom u selu Žegovce. Na ovom području nije bilo većih aktivnosti OVK.
=== Logistika ===
Pošto OVK nije posjedovala vertikalnu komandnu strukturu, jedini oblik šire saradnje između rivalskih OVK klanova je bila nabavka municije. Sve ostalo je pljačkano i otimano (srpska sela). Jedan dio su činile i „donacije“ iz inostranstva (dijelom na silu skupljeni ratni porez od Albanaca sa Kosova u zemljama zapadne Evrope) i od lokalnog albanskog stanovništva. U ljeto 1998., OVK je posjedovala tri poljske bolnice, veoma malo kvalifikovanog medicinskog personala i zanemarivu količinu medikamenata.
== Finansiranje ==
O finansiranju OVK postoji veoma malo pouzdanih podataka koji su djelimično kontradiktorni. Najveći dio finansijskih sredstava je stizao od Albanaca iz inostranstva ([[Sjedinjene Američke Države|SAD]], [[Švajcarska]], [[Nemačka|Njemačka]] i [[Austrija]]) od čega većina potiče iz kriminalnih izvora i ilegalnih aktivnosti (trgovina drogom, ucjene, pranje novca, itd.). Smatra se, da je do početka 1999. OVK raspolagala sredstvima visine između 500 i 900 miliona [[Nemačka marka|maraka]]<ref name="Studija_FN" />.
=== Donacije ===
Od srpskih vlasti prećutno tolerisana pacifistički orijentisana vlada u sjenci Ibrahima Rugove, je 90-ih godina [[20. vek|20. vijeka]], u [[dijaspora|dijaspori]] skupljala donacije svih zaposlenih Albanaca u visini od tri procenta njihove bruto zarade. Krajem 1997. godine, OVK je zahtijevala predaju tih sredstava u svoje ruke, nakon čega su izbile svađe između OVK i Rugovine DLK.
Najkasnije tada je OVK počela samostalno prikupljati novac u inostranstvu, kao na primjer, kod albanske dijaspore u [[Njujork]]u. Kako su kasnije pojedini funkcioneri OVK priznali, Albancima u inostranstvu je u to vrijeme, bio prepušten izbor kojoj organizaciji će davati „donaciju“ - OVK ili Rugovinoj DLK.
=== Trgovina drogom ===
Poznate berlinske novine ''Berliner Cajtung'' u izdanju od 4. marta 1999. godine, su citirale zapadne tajne službe, po kojima polovina sredstava kojima OVK raspolaže, dolaze od trgovine drogom.
{{citat2|Kako Berliner Cajtung u [[Brisel]]u saznaje, tajne službe procjenjuju dosadašnje prihode OVK na preko 900 miliona [[nemačka marka|maraka]]. Najmanje polovina od toga potiče iz ilegalne trgovine drogom. Ostatak je sakupljen u fondovima koja nose imena kao ''Domovina zove'' ili ''Domovini treba tvoja pomoć''. Trgovina drogom se proteže od Avganistana pa sve do zapadne Evrope. Da znatan dio ukupnog prometa drogom leži u rukama kosovskih Albanaca, je poznato i evropskim policijskim organima - [[Evropol]]u, u [[Hag]]u.|20p|20p|[[Berliner Cajtung]]|''<ref name="ČlanakBC">[http://www.berlinonline.de/berliner-zeitung/archiv/.bin/dump.fcgi/1999/0304/politik/0092/ Članak Berliner cajtunga o finansiranju OVK], Pristupljeno 17. 4. 2013.</ref>''}}
== Vidi još ==
* [[Nemiri na Kosovu i Metohiji 2004.]]
== Reference ==
{{reflist}}
==
* Tim Judah: Kosovo: War and Revenge. Yale University Press, New Haven, London 2000 ISBN 0-300-08313-0
* Lenard Cohen: Serpent in the bosom: the rise and fall of Slobodan Milošević, Westview Press, Bolder Colorado 2002 ISBN 0-8133-4023-3
* -{Christian Jennings: ''Private US Firm Training Both Sides in the Balkans'' In: The Scotsman (Edinburgh) vom 3. März 2001}-
* Jens Reuter: ''Zur Geschichte der UÇK'' In: Jens Reuter/Konrad Clewing (Hrsg.): ''Der Kosovo Konflikt. Ursachen - Verlauf - Perspektiven'', Bayerische Landeszentrale für politische Bildungsarbeit. Klagenfurt 2000, ISBN 3-85129-329-0
* -{Tim Ripley: ''The UCK´s Arsenal'' in: Jane´s Intelligence Review, November 2000}-
* Norbert Mappes-Niediek: ''Balkan-Mafia. Staaten in der Hand des Verbrechens-eine Gefahr für Europa.'' Berlin 2003. ISBN 3-86153-284-0
== Spoljašnje veze ==
{{portal|Sukobi na teritoriji SFRJ}}
{{Drugi projekti
| commons = Kosovo Liberation Army
| wikispecies =
| wiktionary =
| wikiversity =
| wikibooks =
| wikisource =
| wikiquote =
| wikinews = Oslobodilačka vojska Kosova
}}
* [http://www.smallarmssurvey.org/files/sas/publications/spe_reports_pdf/2003-sr3-kosovo.pdf Ana Kake, Nikolas Florkvin: ''-{Kosovo and the Gun: A Baseline Assessment of Small Arms and Light Weapons in Kosovo}-''], izdanje iz juna 2003. {{en}}
* [http://www.siri-us.com/backgrounders/Archives_Kosovo/KLA-Drugs.html Zbirka članaka o finansiranju OVK ''-{The Strategic Issues Research Institute of the United States}-''] {{en}}
* [http://web.archive.org/20020416054922/www.welt.de/daten/2001/03/25/0325eu243027.htx Izvještaj o strukturi makedonskog ogranka OVK, njemački Di Velt] {{de}}
* [http://www.un.org/icty/indictment/english/har-ii050224e.htm Optužnica protiv Ramuša Haradinaja u Haškom tribunalu] {{en}}
* http://www.media.srbija.gov.rs/medsrp/dokumenti/bela_knjiga1.pdf ''„Albanski terorizam i organizovani kriminal na Kosovu i Metohiji - prvi deo“'', BIA, 2003.
* http://www.media.srbija.gov.rs/medsrp/dokumenti/bela_knjiga2.pdf ''„Albanski terorizam i organizovani kriminal na Kosovu i Metohiji - drugi deo“'', BIA, 2003.
* http://www.vidovdan.org/article740.html Interni dokumenti iz nemačkog ministarstva spoljnih poslova o pitanju genocida na Kosovu u vremenu pre bombardovanja
* http://whitepaper.prohosts.org/whitepaper.htm Izveštaj srpske vlade 2003. godine
* [http://www.rts.rs/page/stories/ci/story/134/Hronika/1171080/Anatomija+zločina+OVK.html Anatomija zločina OVK, RTS 10.09.2012.]
{{Raspad SFR Jugoslavije}}
[[Kategorija:
[[Kategorija:Rat na Kosovu i Metohiji]]
[[Kategorija:Terorističke organizacije]]
[[Kategorija:Paravojne formacije]]
[[Kategorija:Istorija Kosova i Metohije]]
| |||