Izoelektrična tačka – razlika između verzija

Za aminokiselinaaminokiseline sa više od dvije jonizirajuće grupe (kao što je [[lizin]]) koristi se ista formula ali ovog puta dvije pKa koje se koriste su one od dvije grupe koje gube i primaju naelektrisanje iz neutralnog molekula aminokiseline. Lizin ima jednu karboksilnu pKa i dvije vrijednosti za pKa amino grupe (pri čemu je jedna od njih na R-grupi), tako da potpuno protonizovani lizin ima naelektrisanje +2. Da bismo dobili neutralno stanje, moramo deprotonovati lizin dva puta i zbog toga koristiti vrijednosti R-grupe i i vrijednosri amino pKa (koje se nadju u listi standardnih aminokiselina).

Izoelektrična tačka [[metal]]nih [[oksid]]a koji ulaze u sastav keramike se često koristi u nauci o materijalima u raznim koracima procesuiranja u [[voda|vodenoj]] sredini (sinteza, modifikacija itd.). Ove površine koje su prisutne kao [[koloidi]] ili kao veće čestice u vodenom rastvoru su uglavnom pokrivene hidroksilnim vrstama M-OH (gdje je M metal kao što je Al, Si itd.). Na pH vrijednostima koje su iznad pl, dominantne vrste na površini su M-O^-, dok su na pH vrijednostima ispod pl dominantne M-OH₂⁺. Navedene su neke približne vrijednosti uobičajene [[keramika|keramike]]. Tačne vrijednosti mogu varirati zavisno od faktora materijala kao što je čistoća i faza kao i fizički parametri kao što je [[temperatura]]. Precizno mjerenje izoelektrične tačke je teško i zahtijeva precizne tehnike čak i sa modernim metodama. Zbog toga mnogi izvori navode različite vrijednosti izoelektrične tačke ovih materijala.

*gvožđe (II III) oksid ([[magnetit]]) Fe₃O₄: 6.5-6.8

Pomiješani oksidi mogu imati izoelektrične tačke koje su između onih koje odgovaraju čistim oksidima. Na primjer izmjeren je pl u iznosu od 4.5 za sintetički pripremljeni [[amorfnost|amorfni]] [[aluminosilikat]] (Al₂O₃-SiO₂). Primijećeno je da je elektrokinetičko ponašanje površine bilo pretežno od strane Si-OH vrsta što objašnjava relativno nisku pl vrijednost. Veće vrijednosti pl vrijednosti (od 6 do 8) ima 3Al₂O₃-2SiO₂ kao i barijum titranat BaTiO₃ koji je između pH 5 i 6.

Termin izoelektrična tačka i tačka nultog [[naelektrisanje|naelektrisanja]] se često koriste iako pod nekim uslovima postoje razlike.

U sistemima u kojima su H⁺/OH^- joni koji određuju površinu, tačka nultog naelektrisanja je data u pH. pH vrijednost na kojoj površina postaje neutralna predstavlja tačku nultog naelektrisanja površine. Elektrokinetički fenomeni uglavnom mjere zeta potencijal, i nulti zeta potencijal je definisan kao tačka nultog naelektrisanja na dvostrukom sloju. izoelektrična tačka predstavlja pH vrijednost pri kojoj čestica koloida[[koloid]]a ostaje stacionarna u [[električno polje|električnom polju]]. Izoelektrična tačka je različita od tačke nultog naelektrisanja na površini čestice, ali ovo je u praksi često ignorisano za površine koji nemaju specifično [[adsorpcija|adsorbovana]] pozitivna ili negativna naelektrisanja. U ovom kontekstu specifična adsorpcija je shvaćena kao adsorpcija koja se dešava na duplom sloju ili hemijska adsorpcija. Stoga je tačka nultog naelektrisanja na površini je jednaka izoelektričnoj tački u odsustvu specifične adsoprcije na toj površini.