Verzija na datum 1 novembar 2010 u 22:49 uredi EmausBot (razgovor \| doprinos) Botovi 169.867 izmena m robot Dodaje: be-x-old:Цынь Шыхуандзі ← Starija izmjena		Verzija na datum 5 januar 2011 u 17:56 uredi poništi Autobot (razgovor \| doprinos) Botovi 177.192 izmene m ispravke Novija izmjena →
Red 14: Konfučijanski istoričari su kasnije zapisali da Jing Dženg nije bio C’-čuov sin, već je bio sin Li Bu-veija i konkubine koju je on poklonio C’-čuu malo pre Džengovog rođenja. Ova teorija, međutim, ne mora biti tačna, zbog toga što je pretenciozno omogućavala konfučijanskim istoričarima da ospore Džengovo pravo da postane kineskim carem. Kada je Džengu bilo 13 godina, [[247. pne.\|247. godine ~~p. n. e~~pne.]], postao je kralj države Ćin. Do [[238. pne.\|238. godine ~~p. n. e~~pne.]] sva vlast je bila u rukama prvog ministra Li Bu-veija i dvorskog evnuha [[Lao Ai]]ja. Mladi kralj te godine je izvršio puč i preuzeo svu vlast u državi. Među ljudima koje je tada postavio za službenike bio je i [[Li S'\|Li S’]], sledbenik [[legalizam (filozofija)\|legalističke filozofije]] koji će kasnije postati ministar pravde (vrhovni sudija) i prvi ministar dinastije Ćin. Jing Dženg se pridržavao stare doktrine države Ćin: „budi prijatelj sa udaljenim državama, a napadaj susedne“ (远交近攻, yuǎn jiāo jìn gōng), pa je do [[221. pne.\|221. godine ~~p. n. e~~pne.]] uspeo da pokori suparničke države [[Han (država)\|Han]], [[Wei (država)\|Vei]], [[Chu (država)\|Ču]], [[Yan (država)\|Jen]], [[Zhao (država)\|Džao]] i [[Qi (država)\|Ći]] i prvi put u istoriji stvori jedinstvenu kinesku državu. == Prvi kineski car == Pošto je [[221. pne.\|221. godine ~~p. n. e~~pne.]] osvojio i poslednju samostalnu državu, Ći, Jing Dženg je postigao do tada neviđen uspeh, i predloženo mu je da promeni vladarsku titulu tako što će je podići na rang carske. Budući da je „po uspesima prevazišao tri prva gospodara i po vrlinama nadmašio pet mitskih careva“ (功高三皇, 德高五帝), njihove je titule, ''huang'' (皇, huáng) i ''di'' (帝, dì), spojio u jednu reč, ''huang-di'', koja će tokom sledećih 2000 godina kineskog carstva biti vladarska titula sina neba. Jing Dženg je sebi dao titulu Prvog cara, Š’ huang-di (始皇帝, Shǐ huángdì) i dekretom odredio da će njegov naslednik poneti titulu Drugog cara, njegov pak naslednik titulu Trećeg cara i „tako će se niz nastavljati deset hiljada generacija“. Međutim, ova praksa je napuštena odmah posle raspada dinastije Ćin. Sa druge strane, ukinuo je dotadašnju tradiciju davanja [[posthumno ime\|posthumnih imena]] prethodnim vladarima, jer kroz njih „sin procenjuje oca, i podanik procenjuje vladara“ (子论父, 臣论君) a to je daleko od pristojnosti i privrženosti koja treba da karakteriše odnos sina i oca i podanika i vladara. Ova tradicija se takođe vratila posle propasti dinastije Ćin.

Qin Shi Huang – razlika između verzija