Klasični latinski jezik – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
mNema sažetka izmjene |
|||
Red 73:
Za vrijeme [[Neron]]a i [[Domicijan]]a pjesnici kao [[Seneka Mlađi]], [[Lukan (pjesnik)|Lukan]] i [[Statije]] su započeli koristiti specifičan stil koji je naizmjence oduševljavao, odvraćao i zbunjivao kasnije kritičare. Stilisički, neronska i flavijevska kniževnost je ukazivala na značaj retorike u kasnorimskom obrazovanmju. Stil ovih autora je nepogrešivo recitativan — ponekad elokventan, a ponekad bombastićamn. U njemu se pronalazi egzotičan rječnik i oštri aforizmi, iako ponekad nauštrb tematske koherencije.
Tematski, kniževnost kasnog I vijeka bilježi interes za stravično nasilje, magiju i krajnje strasti. Pod uticajem [[Stoicizam|stoicizma]], bogovi gube na važnosti, a fiziologija osjećaja dolazi u prvi plan. Emocije kao gnjev, ponos i zavist se odražavaju na anatomske izrazi u rječniku koji koristi zapaljenje, otok, dizanje krvi i žuči. Gaj Stacije tako za inspiraciju od Muza koristi izraz ''calor'' ("groznic").
Takve tematske i dikcijske krajnosti su izazivali negodovanje od antičkih i modernih neoklasicista, iako su bile blagonaklono gledane u doba evropske [[Renesansa|Renesanse]], a engleski [[Modernizam|modernistički]] pjesnici su za njih pokazivali živi interes.
| |||