Principat – razlika između verzija

Pored toga, princeps više nije morao da se bira iz reda [[Julijevci-Klaudijevci|Julijevaca-Klaudijevaca]]. Veliko dostignuće Flavijevaca bilo je što su pomirili vojnike i više klase sa idejom da postoje i drugi pogodni kandidati. Flavijevci su često držali konzulat i cenzuru, što je njihovu porodicu, koja nije bila najuglednijeg porekla, ukrasilo spoljnim znacima prestiža i aristokratskim izgledom jedne autentično carske porodice. Tom je cilju doprinela deifikacija prva dva Flavijevca, kao i nestanak starih republikanskih porodica, čiji bi ugled prevazilazio ugled carske porodice (do 69. n. e. većina potomaka republikanskog nobiliteta je ili umrla prirodnom smrću ili je pala kao žrtva carskih progona). Posle Flavijevaca, za izbor cara više nije bilo važno kakvog je porekla i da li je ono italsko ili ne. [[Domicijan]]ovi nasledinci, pa i sam Domicijan poslednjih godina vladavine, nisu morali više da uvećavaju svoj ugled čestim držanjem konzulata. Antoninski su carevi, kao i Julijevci-Klaudijevci, retko držali konzulat. Ali su zato nastavili praksu Flavijevaca da naglašavaju plemenitost svoje porodice deifikovanjem njenih preminulih članova ([[Trajan]] je deifikovao sestru, nećaku i oca; [[AntonijAntonin Pije|Antonin]] ženu, itd.).