Josip Broz Tito – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Red 127:
U borbama za vlast koje su usledile nakon nakon likvidacije Milana Gorkića u Moskvi, Tito se već krajem [[1937]]. godine predstavlja kao generalni sekretar Centralnog komiteta Komunističke partije Jugoslavije. U Parizu, Titov glavni saveznik bio je [[Boris Kidrič]], koji je tu radio kao novinar, a u Španiji [[Božidar Maslarić]].<ref>[http://books.google.cz/books/about/Tito.html?id=eraAQgAACAAJ&redir_esc=y Phyllis Auty, Tito: A Biography] (str. 150)</ref> Neki smatraju da je tokom [[Jugosloveni u Španskom građanskom ratu|Španskog građanskog rata]] (1936-1939) Tito bio šef jedne grupe [[NKVD]]-a, zadužene za likvidaciju [[lav Trocki|trockista]] i drugih Staljinovi oponenata.<ref name="vecernji"/> Navodno je to iskoristio kao priliku da se obračuna sa onim jugoslovenskim komunistima koji su se protivili njegovom dolasku na čelo KPJ (vidi [[Blagoje Parović]]).<ref name="vecernji">[http://www.vecernji.hr/hrvatska/tito-je-bio-sef-stozera-nkvd-a-za-likvidacije-trockista-u-spanjolskoj-362833 Tito je bio šef stožera NKVD-a za likvidacije trockista u Španjolskoj]</ref>
[[1938]]. godine Tito je počeo da piše članke za "[[Proleter (novine)|Proleter]]" u kojima je branio politiku Narodnog fronta, znajući da Kominterna mnogo drži do pisane reči.<ref>[http://books.google.cz/books/about/Tito.html?id=eraAQgAACAAJ&redir_esc=y Phyllis Auty, Tito: A Biography] (str. 151)</ref> Sretena Žujovića i Rodoljuba Čolakovića je iz Moskve poslao u Srbiju da rade na stvaranju Narodnog fronta, što im je moguće spasilo život.<ref>[http://books.google.cz/books/about/Tito.html?id=eraAQgAACAAJ&redir_esc=y Phyllis Auty, Tito: A Biography] (str. 151)</ref>
Tito još dva puta odlazi u Moskvu [[1938]]. i [[1939]]. godine. Prilikom svog drugog odlaska u Moskvu sukobljava se sa poslednjim rivalom za mesto šefa KPJ, [[Petko Miletić|Petkom Miletićem]], i izlazi kao pobednik.
| |||