Antieuropeizam – razlika između verzija

Prvi fenomeni koji bi se mogli okarakterizirati kao antievropejstvo datiraju iz [[rani srednji vijek|ranog srednjeg vijeka]], odnosno pojave [[islam]]a i [[arapska osvajanja|arapskih osvajanja]] koji su preostala [[kršćanstvo|kršćanska]] područja Evrope učinila [[kršćanski svijet|zasebnom cjelinom]] u odnosu na ostatak svijeta. Uz predrasude temeljene na religijskim razlikama, odnosno stav o Evropljanima kao nevjernicima, među muslimanima Azije i Afrike se na Evropljane gledalo i kao na "primitivce", čemu je doprinijelo zaostajanje evropske kulture i tehnologije, odnosno evidentno siromaštvo u odnosu na tadašnji daleko bogatiji [[islamski svijet]]; antievropskim osjećajima među muslimanima su, pak, od početka 2. milenijuma doprinijeli i [[krstaški ratovi]] koji su stvorili reputaciju Evropljana kao "[[barbari|barbara]]". U ostalim dijelovima svijeta se antieuropeizam javlja od 16. vijeka kao [[ksenofobija|ksenofobna]] reakcija na misionare, trgovce i osvajače koji su za vrijeme i nakon [[Doba otkrića]] provodili evropsku [[kolonizacija|kolonizaciju]] novootkrivenih kontinenata i područja.

 

 

Poseban oblik antieuropeizma se razvio čak i među potomcima evropskih doseljenika, odnosno zemljama koje su nastale kao evropske kolonije. Tamo se na Evropu gleda kao "degeneriranu", "iskvarenu" i "dekadentnu", odnosno smatra se kako su se Evropa odrekla zapadnih vrijednosti, a Evropljani postali "slabići" nasuprot potomaka kolonista koji su te vrijednosti očuvale. Taj je stav možda najviše karakterističan za [[SAD]], a posebno je došao do izražaja neposredno pred i na početku [[Rat u Iraku|rata u Iraku]] kada je protivljenje ratu od strane vodećih evropskih država kao [[Njemačka]] i [[Francuska]] postalo povodom za provalu negativnih stereotipa u američkoj javnosti, obično vezanih uz pojam [[Stara Evropa (politika)|Stara Evropa]].