Kvint Cecilije Metel Pij Scipion Nasika – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Red 12:
Politička karijera mu je započela 59. pne. kada je, koristeći usvajanje, naveden kao plebejski tribun. 57. pne. je bio kurulski edil, a godine 55. pne. pretor. Tada se isticao kao jedan od vođa optimatske opozicije [[Prvi trijumvirat|Prvom trijumviratu]]. Smrt [[Crassus|Krasa]] u [[Bitka kod Kare|bitci kod Kare]] je dovela do raspada Trijumvirata i približavanja Pompeja optimatima, tako da je godine 52. pne. Metel postao [[rimski konzul|konzul]] i Pompejev kolega.
U januaru 49. pne. je upravo na njegov prijedlog [[rimski Senat|Senat]] poslao ultimatum [[Julije Cezar|Cezaru]] koji je izbijanje [[Cezarov građanski rat|građanskog rata]] učinio neizbježnim. Neposredno nakon toga je poslan u [[Sirija|Siriju]] kao prokonzul. Tada je ugušio jevrejsku pobunu i pogubio judejskog princa [[Aleksandar od Judeje|Aleksandra]]. Potom je s trupama iz Azije došao u pomoć Pompeju u Grčkoj, ali je godine 48. pne. zajedno s njim poražen u [[Bitka kod Farsala|kod Farsala]].
Scipion se zajedno sa Katonom sklonio u [[Afrika (rimska provincija)|Afriku]] gdje je smijenio [[Publius Attius Varus|Acija Vara]], dotada uspješnog komandanta pompejanskih snaga. Godine 46. pne. ga je Cezar porazio u [[Bitka kod Tapsa|bitci kod Tapsa]]. Kada se ispostavilo da neće uspjeti pobjeći u Hispaniju, probo se mačem i na samrti, upitan od vojnika što se dogodilo, izrekao znamenite riječi ''Imperator se bene habet'' (Sve je u redu sa vašim komandantom). Njegov čin je u antici slavljen kao primjer dostojanstvenog prihvaćanja poraza.
==Literatura==
| |||