Polimer – razlika između verzija

'''Polimeri''' su prirodne ili vještačke materije koje se sastoje od velikih [[molekula]] sačinjenih od povezanih serija ponovljenih jednostavnih [[monomer]]a.Ostaci amino-kiselina npr.

 

Prirodni polimeri su: [[proteini]], [[celuloza]] i drugi. Veštački polimeri se još nazivaju i sintetičke smole. Polimeri su visokomolekularna jedinjenja čiji se molekuli sastoje od od nekoliko stotina ili nekoliko hiljada molekula. Ovako velike molekule se nazivaju [[makromolekula]]ma. Termoplastični polimeri su: [[polietilen]], [[polivinilhlorid]], polimetilakrilat, polivinilacetat i poliizobutilen. Termostabilni polimeri su: fenolaldehidi, epoksidi, poliestri, poliuretani i [[silicijum]]-organski polimeri.

U polimere spadaju i kaučuk i [[guma]].

 

[[Polimerizacija]] predstavlja reakciju dobijanja polimera iz odgovarajućih monomera. Struktura polimera je u općem slučaju amorfna, što znači da u okviru ovih supstanci ne postoji neki pravilan raspored čestica koje grade polimer. Modifikacijom polimera, postignutom na razne načine, dobija se širok spektar materijala koji nose opšti naziv [[plastika|plastične mase]]. Polimere proučava [[nauka o materijalima]].

 

Za sintezu makromolekularnih spojeva iz monomera koriste se dvije metode: polimerizacija i polikondenzacija. ''Polimerizacija'' je poseban slučaj reakcije adicije i odnosi se na spajanje velikog broja monomernih molekula, koje posjeduju višestruku vezu bez izdvajanja sporednih produkata. Zbog toga monomer i polimer imaju isti elementarni hemijski sastav. ''Polikondenzacija'' je u suštini proces [[supstitucija|supstitucije]] kod kojeg se polimer stvara uz izdvajanje sporednih produkata, najčešće malih molekula (npr. H₂O, NH₃). Kod polikondenzacije monomeri moraju sadržavati najmanje dvije [[funkcionalna grupa|funkcionalne grupe]]. Produkt polikondenzacije ima različit elementarni sastav od polaznih monomera.

 

{{Commonscat|Polymers}}