Pojednostavljeno kinesko pismo – razlika između verzija

'''Uprošćeno kinesko pismo''' ili '''pojednostavljeno kinesko pismo''' (uprošćeno pismo: {{lang|zh-Hans|简化字}}, {{zh|t=簡化字|p=Jiǎnhuàzì|}} ili uprošćeno pismo: {{lang|zh-Hans|简体字}}, {{jez-kin-tp|t=簡體字|p=Jiǎntǐzì}}) je jedano od dva standardna kompleta kineskih znakova, savremenog [[kinesko pismo|kineskog pisanog jezika]]. Oni se uglavnom temelje na popularnim rukopisnima ([[kinesko kurzivno pismo|kurzivnog]]) oblika koji se sastoje od grafičkih ili fonetskih simplifikacija „tradicionalnih“ oblika koji su korišteni u štampanom tekstu više od hiljadu godina. Vlada Narodne Republike Kine unapređuje ih za upotrebu prilikom štampe u pokušaju da poveća pismenost. Pismo se službeno koristi u [[Narodna Republika Kina|Narodnoj Republici Kini]], [[Singapur]]u, [[Malezija|Maleziji]] i [[Ujedinjene nacije|Ujedinjenim nacijama]].

 

 

Uprošćeni oblici karaktera su napravljeni smanjivanjem broja poteza i pojednostivljanjem oblika značajnih tradicionalnih kineskih znakova. Neki znakovi su pojednostavljeni koristeći regularne pravile, na primjer, zamenivši sve pojave određenog dela sa jednostavnijom varijantom. Međutim, neki znakovi su pojednostavljeni neregularno, a neki uprošćeni karakteri su pojednostavljeni veoma drukčije i nepredvidljivo prema tradicionalnim znakovima. Konačno, mnogi znakovi su netaknuti tokom pojednostavljenja i tako su jednaki u tradicionalnom i uprošćenom kineskom pismu.

 

Izdanje: „Kompletan spisak uprošćenih karaktera“ ({{jez-kin-k|简化字总表}}), najavljen u 1986. godini, sadrži sljedeće:

* Nacrt 1, koja sadrži 350 pojedinačnih uprošćenih karaktera, čije pojednostavljenje ne mogu biti generalizovani na druge karaktere

Nakon Drugog svjetskog rata, i [[Japan]] je uprostio niz kineskih znakova (''[[kanđi]]'') koji se koristi u [[Japanski jezik|Japanskom jeziku]]. Novi oblici se zove ''shinđitai''. U odnosu na kineskom, japanskom reforma je bila više usmjerena, utjecajući na samo nekoliko stotina karaktera i zamjenjuje ih sa pojednostavljenim oblicima, od kojih su većina već u upotrebi u japanskom rukopisnim originalima. Broj karaktera, koji se korite, je takođe smanjen i formalne liste karaktera koje se trebaju naučiti tijekom svakog razreda škole su osnovana. Ukupni učinak je u standardizaciju nastavna i korištenje Kanđi u modernoj književnosti i medijima.

 

Iako je većina uprošćenih kineskih slova koji se danas upotrebljavaju, rezultat rada komisija vlade [[Narodna Republika Kina|Narodne Republike Kine]] 1950-tih i 60-tih godina, pojednostavljenje slova potiče od prije formacije N. R. Kine 1949. godine.

Kurzivni pisani tekst skoro uvek sadrži uprošćena slova.

Narodna Republika Kina je izdala svoj prvi krug zvaničnih pojednostavljenja slova u dva dokumenta, prvi 1956. godine, a drugi 1964. 1950-ih i 1960-ih, dok je konfuzija oko uprošćenja slova i dalje bujala, prelazni karakteri koji su mešali pojednostavljene delove sa delovima koje su još trebale da budu uprošćene su se pojavili zajedno za kratko vreme, a zatim nestali.

 

Delom zbog neudobnosti koja se osećala nakon Kulturne revolucije i Maove smrti, drugi krug uprošćenja je loše primljena, i 1986. vlasti su potpuno povukli drugi krug.

Kasnije iste godine, vlasti su doneli konačan spisak uprošćenja, koja je identična spusku 1964. godine, osim za šest promena (uključujući i obnova tri slova koja su uprošćena u prvom krugu: {{lang|zh-cn|叠}}, {{lang|zh-cn|覆}}, {{lang|zh-cn|像}}. Upozorite da oblik {{lang|zh-cn|疊}} se koristi umesto {{lang|zh-cn|叠}} u regijama koje koriste tradicionalno kinesko pismo.

[[Malezija]] je proglasila skup uprošćenih slova 1981. godine, koje su bile potpuno identične uprošćenim slovima koje su se koristili u kontinentalnoj Kini. [[Obrazovanje u Maleziji|Škola]] na kineskom jeziku koriste ova slova.

 

Postoji nekoliko načina na koji su likovi uprošćeni:<ref>Za više detalja, vidi [[:zh:简化字]]</ref>

 

 

Zato što tradicionalni karakteri su ponekad spojeni, zbunjenost može da nastane kada klasični kineski tekstovi su štampani y uprošćenim karakterima. U rijetkim slučajevima, uprošćeni karakteri zapravo postaju u jedan ili dva poteza složeniji od svojih tradicionalnih kolega zbog logičke revizije. Jedan primjer ovoga je {{lang|zh-hant|搾}} koji mapira na prethodno postojeću varijantu forme {{lang|zh-cn|榨}}. Primijetite da ključ „ruka“ na levoj strani ({{lang|zh-cn|扌}}), sa tri poteza, je zamenjen sa „stablo“ ključem ({{lang|zh-cn|木}}), sa četiri poteza.

 

[[Datoteka:Zhongnanhai-south-gates-3440.jpg|thumb|300px|Uprošćena kineska slova na znaku u Kini]]

Narodna Republika Kina, Singapur i Malezija uglavnom koriste uprošćena slova. Oni se pojavljuju vrlo retko u štampanom tekstu proizvedeno u Hong Kongu, Makau, Tajvanu, i [[prekomorske kineske zajednice|prekomorskim kineskim zajednicama]], ali postaju sve više rasprostranjeni odkad se Kina otvara prema svetu.

Nasuprot tome, kontinentalna Kina uviđa povećanje korištenja tradicionalnih oblika, gde se često koriste na znacima i logoima.

 

Radna grupa [[WWW Konzorcijum]]a za internacionalizaciju preporučuje korištenje [[jezička oznaka|jezičke oznake]] -{<tt>zh-Hans</tt>}- za vrednost atributa za jezik i jezilkog sadržaja ({{lang|en|Content-Language}}) da bi se navelo da je sadržaj stranice u uprošćenim kineskim slovima.

 

{{izvori}}

{{Commonscat|Simplified Chinese characters}}