Dželaludin Rumi – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Nema sažetka izmjene |
m robot kozmetičke promjene |
||
Red 30:
[[Datoteka:JALAL AL–DIN MUHAMMAD RUMI MATHNAVI-I MA’NAVI1.jpg|thumb|Poema [[Masnevija]] na perzijskom iz [[1479]].]]
[[1244]]. godine Rumi je doživeo susret sa lutajućim dervišem Šemsedinom Tebrizijem, koji je izmenio dalji tok njegovog života.<ref name="Enciklopedija živih religija"/> Šemsedin je prešao u Rumijevu kuću, a Džalaludin se od naučnika i pravnika preobražava u mistika i pesnika, koji je većinu svojih dela iz tog vremena pisao pod pseudonimom Šemsedin.<ref name="Enciklopedija živih religija"/> Nakon nekog vremena, Šemsedin je nestao iz Rumijevog života isto onako misteriozno kao što je i došao. Međutim, Rumi nastavlja da piše inspirisan "božanskim" ljudima. Pod utiskom ličnosti Salahudina Zarkuba, jednostavnog, nepismenog čoveka čiste duše, piše oko 70 gazala.<ref name="Dželaludin Rumi"/> Nakon Salahudinove smrti, njegov učenik Husamedin Čelebi, takođe slavni sufija, mu služi kao inspiracija da napiše svoju najpoznatiju poemu [[Masnevija|Masneviju]], koja spada u najviše uzlete ljudske misli<ref name="Dželaludin Rumi"/>.
Rumi umire u Konji (današnja [[Turska]]) 17. decembra 1273. godine. Njegovoj sahrani je prisustvovalo na hiljade stanovnika grada, bilo da su [[muslimani]], [[хришћанин|hrišćani]] ili [[jevreji]]. On sam je ostavio amanet da mu na sahrani svira muzika.<ref name="Dželaludin Rumi"/> Ta noć ostaje poznata kao Noć venčanja (''Šabe Arus''), i od tada svake godine dolazi reka njegovih poštovalaca iz celoga sveta na njegovo turbe.
| |||