'''Arhiđakon''' (grč. ''archidiákonos''; kod ''[[Izvori#Klaić|Klaića]]'': '''nadđakon'''), stariji, prvi [[đakon]]; počasna titula za đakona [[monah|monaškog]] reda (zast. ''arkiđakon''). U starohrišćanskoj crkvi arhiđakon je najstariji đakon, koji je pomagao [[biskup]]u ([[episkop]]u) u brizi oko siromaha.
U [[Ruska pravoslavna crkva|ruskoj crkvi]] tu počasnu titulu daju glavnom đakonu među [[monah|monasima]], ali samo u [[lavra]]ma i nekim velikim [[manastir]]ima. Prilikom [[bogosluženje|bogosluženja]] arhiđakoni se, kao i [[protođakon]]i, izdvajaju po pravu nošenja posebnog dugačkog [[orar]]a.
U [[Anglikanska crkva|anglikanskoj crkvi]] arhiđakoni imaju administrativnu vlast i predstavljaju svojevrsne [[namjesnik]]e [[episkop]]a u djelima upravljanja [[eparhija|eparhijom]].
Do XIII. vijeka arhiđakoni su imali i veliku administrativnu vlast u [[Katolička crkva|rimskoj crkvi]]. U srednjem vijeku, u katoličkoj crkvi arhiđakon (zastarjelo ''arciđakon'', ''arcižakan'', ''arhižakan'') bila je najviša [[kanonik]]ova služba u [[kaptol]]u; on je pomagao biskupu u upravljanju biskupijom, osobito materijalnim dobrima te je zamjenjivao biskupa u jednom dijelu dijeceze ([[arhiđakonat]]u) odn. upravljao je jednim crkvenim područjem u okviru [[biskupija|biskupije]]; postavljao ga je [[biskup]]. Po ''[[Izvori#Klaić|Klaićevom]]'' rječniku, arhiđakon je "viši crkveni dostojanstvenik, obično prvi savjetnik biskupov". Danas je to samo počasni naslov.
