Partizanski film – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Nema sažetka izmjene |
mNema sažetka izmjene |
||
Red 3:
S vremenom su se partizanski filmovi počeli snimati ne samo za domaću, nego i za stranu publiku, pri čemu je najveći uspjeh postignut u zemljama Trećeg svijeta i onima koji iz ideoloških razloga nisu smjeli uvoziti američke i druge zapadne filmove. Kao karakteristični primjer se navodi ''[[Valter brani Sarajevo]]'', koji je po nekim statistikama zahvaljujući prikazivanju u tadašnjoj [[NR Kina|Kini]] bio najgledaniji film svog vremena. Iz tog perioda potiče i neslužbeni naziv ''gibanica vestern'', koji se, međutim, nije uvriježio.
Dok je s jedne strane kod partizanskog filma bila primjetna komercijalizacija, pa i anakronističko povlađivanje modnim i drugim trendovima popularne omladinske kulture - za što su najkarakterističniji primjer ''[[Otpisani]]'' 1970-ih - dio filmaša je žanr koristio kako bi se kroz njega kritički govorilo o tadašnjem jugoslavenskom režimu odnosno dovodio u pitanje neke od službenih istina. U tome je najdalje otišao ''Zaseda'', film [[Živojin Pavlović|Živojina Pavlovića]] iz 1969. godine. koji pobjedničke partizane prikazuje kao negativce.
Partizanski filmovi su se postepeno prestali snimati 1980-ih, da bi potpuno nestali s [[raspad SFRJ|raspadom Jugoslavije]]. Nakon što su neko vrijeme u nekim dijelovima bivše države bili neslužbeno zabranjeni, s vremenom su ponovno stekli popularnost kao svojevrsni oblik kulturne [[jugonostalgija|jugonostalgije]].
| |||