Wikipedija

Pseudo-Dionisije Areopagit – razlika između verzija

Interaktivna pretraga historije
← Starija izmjenaNovija izmjena →
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
VizualnoWikitekst
Xqbot (razgovor | doprinos)
112.428 izmena
m robot Dodaje: hr:Pseudo-Dionizije Areopagit; kozmetičke promjene
Red 1:
'''Pseudo-Dionisije Areopagita''' je naziv koji se daje autoru jednog korpusa [[Teologija|teološko]]-[[Misticizam|mističkih]] spisa na [[Grčki jezik|grčkom jeziku]] koji su nastali oko [[500]]. godine, a sačuvali se pod imenom [[Dionisije Areopagita|Dionisija Areopagite]]. Moguće je da se radilo o nekom [[Sirija|sirijskom]] [[monah]]u, premda neka novija istraživanja sugerišu da je autor ovih spisa zapravio bio [[Gruzija|gruzijski]] teološki pisac [[Petar Iberski]]. Svrha traktata i pisama bila je da se [[Neoplatonizam|neoplatonska]] [[Antička filozofija|filozofija]] pomiri sa [[Hrišćanstvo|hrišćanskom]] teologijom i mističkom praksom. Ovi su spisu ustanovili neoplatonsku tendenciju u velikom segmentu [[Srednji vek|srednjovekovne]] hrišćanske doktrine i duhovnosti – posebno u [[Zapadna Evropa|Zapadnoj Evropi]] – koja je odredila njen [[Religija|religijski]] i [[Bogoslužje|bogoslužni]] karakter. Istorijska ispitivanja nisu uspela da sa sigurnošću utvrde autorsvo ovih spisa.
 
Traktati ''O božjim imenima'', ''O mističkoj teologiji'', ''O nebeskoj hijerarhiji'' i ''O crkvenoj hijerarhiji'' predstavljaju glavne spise ovog korpusa, a u uz njih se nalazi i deset pisama koja odišu primitivnom hrišćanskom atmosferom iz [[1. vek|1. veka]]a. Njihov [[doktrina]]rni sadržaj pruža zaokruženu teologiju, koja obrađuje [[Sveto trojstvo]] i svet [[Anđeo|anđela]], [[Inkarnacija|inkarnaciju]] i iskupljenje, te pruža simboličko i [[Misticizam|mističko]] objašnjenje svega postojećega. Taj je sistem u suštini [[Dijalektika|dijalektička]], odnosno "krizna" teologija (od [[Grčki jezik|grč]]. ''crisis'' = raskrsnica, odluka), odnosno predstavlja istovremeno potvrđivanje i odbacivanje [[paradoks]]a u svakoj tvrdnji ili konceptu u vezi s [[bog]]om. Transedentnost boga iznad svakog razumskog shvatanja i kategoričkog znanja u krajnjoj liniji svodi svaku tvrdnju o božanskom na dva para krajnjih suprotnosti: milost i osuda, sloboda i nužnost, [[biće]] i [[nebiće]], [[vreme]] i [[večnost]]. Inkarnacija [[Logos]]a, odnosno Sina božjeg, u [[Hrist]]u, samim tim, bio je izraz neizrecivog u [[kosmos]]u, tako da Jedno ulazi u svet mnoštva. Ipak, ljudski um može bogu pripisati pozitivna, analogna imena kao što su Dobro, Jednost, Trojstvo, Lepota, Ljubav, Biće, Život, Mudrost ili Umu, ali pritom se mora znati da su to sve ograničeni oblici izražavanja nečeg neizrecivog.
 
U spisima ''O božjim imenima'' i ''O mističkoj teologiji'' obrađuju se priroda i posledice [[Kontemplacija|kontemplativne]] [[Molitva|molitve]] – disciplinovanog odricanja od čula i inteligibilnih oblika da bi se pripremilo za neporsdeno iskustvo "svetlosti iz božanskog mraka" i [[Ekstaza–ekstatično]] sjedinjenje – na način i u obimu koji ove spise čine izvanredno značajnim za istoriju hrišćanske teologije i pobožnosti. Traktati o nebeskoj i crkvenoj hijerarhiji, gde se raspravlja o tome da sve što postoji – u vidu hrišćanskog društva, stupnjeva molitve i sveta anđela – predstavlja strukturisane [[Trijada|trijade]] koje su lica večnog Trojstva, uveli su novo značanje za pojam hijerahije.
 
[[Srednjovekovna filozofija|Srednjovekovni filozof]] [[Jovan Skot Erigena]] sastavio je [[Latinski jezik|latinski]] prevod Pseudo-Dionisijevih spisa, a komentare na njih napisali su [[Sholastika|sholastički]] pisci [[12. vek|12]]. i [[13. vek|13. veka]]a: [[Hugo od svetog Viktora]], [[Albert Veliki]] i [[Toma Akvinski]]. Misao Pseudo-Dionisija uticala je na [[Rajnska oblast|rajnske]] i [[Flamanija|flamanske]] mistike u [[14. vek|14]]. i [[15. vek|15. veku]]u te na [[Španija|španske]] mistike u [[16. vek|16. veku]]u. Pisci grčke i drugih [[Pravoslavna crkva|pravoslavnih crkava]], koji su ionako bili naklonjeni [[platon]]skoj misli, apsorbovali su Pseudo-Dionisija u svoje teologije kao jedan od elemenata ovog intelektualnog pravca. Takve sinteze primenjivali su [[Grigorije Nazijanski]] i drugi [[kapadokijski oci]] iz [[4. vek|4. veka]]a, [[Maksim Ispovednik]] u [[7. vek|7. veku]]u, kao i [[Grigorije Palama]] u 14. veku.
 
==Vanjski linkovi==
* [http://plato.stanford.edu/entries/pseudo-dionysius-areopagite/ Stanford Encyclopedia of Philosophy: Pseudo-Dionysius the Areopagite] (2004) accessed [[September 1]], [[2006]]
* [http://www.ccel.org/ccel/rolt/dionysius.html Commentary by Clarence Rolt] (1920) on pseudo-Dionysius's works (available in [[pdf]], [[html]], and plain text formats) accessed [[September 1]], [[2006]]
* [http://www.esoteric.msu.edu/VolumeII/CelestialHierarchy.html ''Celestial Hierarchy''] accessed [[September 1]], [[2006]]
* [http://www.esoteric.msu.edu/VolumeII/MysticalTheology.html ''Mystical Theology''] (Theologica Mystica) accessed [[September 1]], [[2006]]
* [http://www.ccel.org/ccel/dionysius/works.html ''Works''] (''Corpus Areopagiticum'') of pseudo-Dionysius including ''The Divine Names'', ''Mystical Theology'', ''Celestial Hierarchy'', ''Ecclesiatial Hierarchy'', and Letters (available in pdf, HTML, and text formats) accessed [[September 1]], [[2006]]
* [http://image.ox.ac.uk/show?collection=magdalen&manuscript=msgr2 ''De caelesti hierarchia''] 14th century Greek manuscript found at [[Constantinople]], page images at [http://image.ox.ac.uk/ Oxford Digital Library] from [[Oxford University]]'s [[Magdalen College, Oxford|Magdalen College]]
 
[[categoryKategorija:Bizantska književnost]]
 
[[ca:Pseudo-Dionís l'Aeropagita]]
Red 25:
[[fi:Pseudo-Dionysios Areopagita]]
[[fr:Pseudo-Denys l'Aréopagite]]
[[hr:Pseudo-Dionizije Areopagit]]
[[hu:Pszeudo-Dionüsziosz]]
[[it:Pseudo-Dionigi l'Areopagita]]
Izvor: https://sh.wikipedia.org/wiki/Pseudo-Dionisije_Areopagit