Kibela – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
mNema sažetka izmjene |
|||
Red 22:
Misli se da su neki izdubljeni spomenici u Frigiji korišćeni za tečne žrtve ili ritualno ispuštanje krvi u čast Kibele, što je možda anticipiralo, za nekoliko vekova, udubljenje koje se koristilo u njenim [[taurobolij]]skim i [[Kriobolij]]skim žrtvenim obredima u doba Rimskog carstva.<ref>Vecihi Özkay, "The Shaft Monuments and the 'Taurobolium' among the Phrygians", ''Anatolian Studies'', Vol. 47, (1997), str. 89-103, British Institute at Ankara.</ref> Tokom vremena njeni frigijski kultovi i ikonografija bili su transformisani i naposletku potisnuti zahvaljujući tumačenjima i uticajima koje su izvršili njeni inostrani poštovaoci, prvo grčki, a zatim rimski.
=== Grčka ===
Počev od 6. veka pne. kult anatolijske boginje majke proširio se iz Frigije na grčke kolonije zapadne Male Azije, kopnenu Grčku, [[Egejsko more|egejska]] ostrva i [[Velika Grčka|Veliku Grčku]] u zapadnom Sredozemlju. Grci su ovu boginju zvali ''Mātēr'' ili ''Mētēr'' ("Majka"), a od početka 5. veka pne. ''Kybélē''; [[Pindar]] je u jednom fragmentu zove "Gospodarica majka Kibela".<ref>Roller, 1999, str. 125, gde navodi Pindarov fragment 80 (Snell): ({{lang-grc|[δέσπ]οιν[αν] Κυβέ[λαν] ματ[έρα]}}).</ref> [[Walter Burkert]] smatra je jednom od "inostranih božanstava" u grčkoj religiji, složenim likom koji kombinuje [[Minojska civilizacija|minojsko]]-[[Mikenska Grčka|mikensku]] tradiciju s frigijskim kultom uvedenim neposredno iz Male Azije.<ref>Walter Burkert, ''Greek Religion'', 1985, III.3,4, str. 177.</ref> U Grčkoj, kao i u Frigiji, ona je bila [[Potnia Theron|"Gospodarica životinja" ''(Potnia Therōn)'']],<ref>Roller, 1999, str. 135; ''Potnia Theron'' (Πότνια Θηρῶν) može se naći kao njen atribut kod nekih antičkih pisaca, no ponekad se radi samo o antikvarskom zaključku izvedenom iz ikonografije ove boginje.</ref> čija je vlast nad prirodom izražavana predstavom lavova koji je okružuju, sede u njenom krilu ili vuku njena kola. Positovećena je s [[Reja (mitologija)|Rejom]], minojsko-grčkom boginjom Zemlje, "Majkom bogova", čije je neobuzdane, ekstatičke rituale možda i preuzela. Kao primer posvećenog majčinstva, delimično je poistovećena s atributima [[Demetra|Demetre]], boginje žita, u čiju su čast priređivane povorke osvetljene bakljama u znak spomena na njenu potragu za izgubljenom ćerkom, [[Persefona|Persefonom]].<ref>Roller, 1999, str. 170-176.</ref>
{{u začetku}}
| |||