Bitka kod Ankare – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
m →Ishod |
slika |
||
Red 1:
{{Bitka
|bitka= Bitka kod
|deo= [[Osmansko-mongolskih sukobi|osmansko-mongolskih sukoba]]
|slika= Battle of
|opis_slike = Bitka kod Angore 1402. god.
|datum = [[20. jul]] [[1402]].
Red 16:
|gubici2= <center> 15000 do 40000 ubijenih i povređenih
}}
'''Bitka kod Angore''' (današnja [[Ankara]]) odigrala se [[28. jul]]a [[1402]]. godine između Osmanlijskih Turaka pod komandom turskog sultana [[Bajazit I|Bajazita I]] i Mongola pod komandom [[Tamerlan]]a. Tamerlan je iz bitke izašao kao pobednik dok je sultan Bajazit I koga je vojska izdala, pao u zarobljeništvo i ubrzo umro. Ishod bitke imao je za posledicu gubitak većine osvojenih teritorija u [[Mala Azija|Maloj Aziji]] i stagnaciju turske ekspanziji za duži vremenski period.
Na strani Turaka se borila i srpska vojska pod zapovedništvom [[Stefan Lazarević|Stefana Lazarevića]], koji nakon poraza postaje ugarski vazal.
Red 34:
O obostranoj jačini sukobljenih strana nema pouzdanih podataka. Bajazitu pridaju hroničari oko 90-120.000, a njegovom protivniku 840.000 ljudi. U pojedinim izvorima spominju se čak cifre od 600.000 Turaka i preko 1.000.000 Mongola, međutim, prema onome što se zna o njihovoj vojnoj organizaciji, Tamerlan nije mogao imati više od 80.000, a Bajazit najviše oko 40.000. U Bajazitovoj vojsci, među njegovim vazalima, bilo je oko 2.000 Srba koje je predvodio [[Stefan Lazarević]]<ref>A History of Greece: The Byzantine and Greek empires, pt. 2, A.D. 1057-1453 by George Finlay, Henry Fanshawe Tozer; Clarendon Press, 1877,About the Serb contingent: ''Ducas (35. edit. Paris) makes the Servians 5000; Chalcocondila (78) says 10,000. But the Servian contingent was fixed at 2000 heavy cavalry in the first treaty between Servia and the Byzantine empire and Sultan Bayezid adopted the same number when he completed the subjection of Servia.''</ref>. Uz njega bio je njegov brat [[Vuk Lazarević|Vuk]] i njihovi sestrići [[Grgur Branković|Grgur]] i [[Đurađ Branković|Đurađ]], sinovi [[Vuk Branković|Vuka Brankovića]]. Među srpskim ratnicima bilo je nekoliko stotina teško [[Oklop|oklopljenih]] konjanika. Bajazit je u sklopu svoje vojske imao katapulte za bacanje [[grčka vatra|grčke vatre]] ali je u žurbi da stigne Mongole ostavio svoju artiljeriju daleko iza sebe. S druge strane Tamerlan je u sastavu vojske imao 32 borbena slona i bacače nafte, mada su i jedni i drugi imali mali uticaj na tok bitke.
==
U zoru 28. jula obe su se vojske postrojile za bitku [[sever]]no od Angore. Na krilima turskog borbenog poretka nalazili su se konjanici ([[spahija|spahije]], [[akindžije]] i vazalne trupe). Desnim osmanlijskim krilom, na kojem se nalazila Anadolska vojska, komandovao je najstariji Bajazitov sin Sulejman. Levim krilom, koje je bilo sastavljeno od Rumelijske vojske, među kojima se nalazilo i 5.000 srpskih vojnika sa oko 500-600 teških konjanika, komandovao je Bajazitov šurak, Stefan Lazarević. U centru turskog rasporeda nalazila se najjača formacija turske vojske sastavljena od [[janjičari|janičara]] i [[azapi|azapa]] kojima je komandovao lično sultan Bajazit kao i elitne turske konjice [[sipai]] kojima je komandovao Bajazitov drugi sin Mehmed.
| |||