Inocent III – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Red 22:
Rođen je [[1161]], a preminuo [[16. jun|16. juna]] [[1216]] u [[Peruđa|Peruđi]], [[Italija]].
Lotario [[1181]]. godine dolazi u [[Rim]], gde je obavljao razne poverljive crkvene dužnosti.<ref>[http://www.newadvent.org/cathen/08013a.htm Pope Innocent III]</ref> Za papu je izabran [[1198]]. Proglašava supremaciju duhovne nad svjetovnom vlašću.
Godine [[1202]]. u buli "Venerabilem" meša se u izbor cara između pretendenata Filipa Švapskog i Otona. Pokreće [[Četvrti krstaški rat|IV krstaški rat]] u kome 24. novembra [[1202]]. teško strada [[Zadar]]. Papa Inoćentije III 11. oktobra [[1202]]. od ugarskog kralja Emerika traži da očisti zemlju Bosnu od [[jeretik]]a ([[patareni|patarena]]). U uspeh Inoćentija III na Balkanu spada i [[Bilinopoljska izjava]] i odricanje [[ban Kulin|bana Kulina]] od jeresi [[1203]]. godine. Papa Inoćentije III svedoči pad Vizantije [[1204]]. godine i osnivanje Latinskog carstva.
Na zapadu Evrope se širio pokret siromašnih hrišćana, poznati kao [[valdenzi]] ili »Lionski siromasi«, koje je katolička crkva proglasila jereticima. Obzirom da njihovi uspesi dobijaju za crkvu opasan karakter, Inoćentije III stupa s njima u pregovore.<ref name="Историја средњег века"/> Priznavši im neke osobenosti u obredima i načinu života, pošlo mu je za rukom da odvoji od valdenza one elemente koji se još nisu konačno odvojili od katoličke crkve. Tako je nastala zasebna grupa takozvanih katoličkih siromaha.<ref name="Историја средњег века">[https://sr.wikisource.org/wiki/%D0%98%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D0%B8%D1%98%D0%B0_%D1%81%D1%80%D0%B5%D0%B4%D1%9A%D0%B5%D0%B3_%D0%B2%D0%B5%D0%BA%D0%B0_I_31 ЦРКВА И ЈЕРЕСИ ОД XI ДО XIV ВЕКА]</ref>
Godine [[1209]]. donosi početnu regulu [[Franjevci|reda sv. Franje]] u kojoj isticanjem jevanđeoskog siromaštva nastoji preduprediti propagandu [[katar]]a protiv bogastva crkve. Takođe potvrđuje [[Dominikanci|red svetog Domenika]], namenjen obraćanju [[jeretik]]a rečju, inkvizicijom i lomačom. Zagovara [[katarski krstaški rat]] u Južnoj Francuskoj koji pustoši cvetajuću zemlju od [[1209]]. do [[1229]]. godine. Krunu njegovih napora predstavlja IV Lateranski sabor (koncil) koji [[1215]]. legalizuje nove redove i inkviziciju. I Bugarska i Srbija se okreću od slabe Vizantije prema papi Inoćentiju III. Tu orjentaciju kasnije neko vreme sledi Nemanjin sin [[Stevan Prvovenčani]], koji od pape Honorija III dobija kraljevsku krunu. <ref>[http://www.ifbosna.org.ba/bosanski/dokumenti/historija/129/index.html Josip Vrandečić, Crkva bosanska i Crkva dalmatinska: Srednjovjekovna hereza u Dalmaciji]</ref>
| |||