'''Petar Kočić''' ([[Stričići]], [[29. VI.]] [[1877]] – [[Beograd]], [[27. VIII.]] [[1916]]) je bio srpski književnik, jedna od najznačajnijih ličnosti srpske književnostii emmaknjiževnosti na početku 20. vijeka. Studirao je u Beču, živio u Skoplju i Sarajevu, a pred kraj života u Beogradu. Bio je izrazito politički angažovan, izražavajući protivljenje [[Austro-Ugarska|austro-ugarskoj]] okupaciji, a potom i aneksiji Bosne i Hercegovine. Zbog svojih radikalnih stavova dva puta je - 1907. i 1909. godine - bio uhapšen. Godine 1910. izabran je u Bosanski sabor.U svojim proznim i dramskim djelima realistički i satirično prikazuje onodobno stanje, opisujući negativne društvene posljedice austro-ugarske vlasti, vjerno prenoseći život i sudbinu svojih likova, kao i živopisni narodni govor. Njegovo najznačajnije djelo je drama ''[[Jazavac pred sudom]]'' (1904), koja se dugo zadržala na pozornicama uz velik uspjeh kod publike. Izdvajaju se još političke satire ''Sudanija'' te pripovijesti ''S planine i ispod planine'' i ''Jauci sa Zmijanja''.
