The Omega Man – razlika između verzija

| country = {{SADkflag|Sjedinjene Države}}

Scenario filma je u značajnoj mjeri predstavljao odstupanje u odnosu na predložak, gdje su Nevilleovi antagonisti bili tradicionalni [[vampir]]i; scenaristica [[Joyce Hooper Corrington|Joyce H. Corrington]] ih je pretvorila u albine inspirirana vlastitim studijem kemije i kasnije objašnjavala da je film zbog toga naučno utemeljeniji i uvjerljiviji u odnosu na Mathesonov predložak. Sam Matheson je izjavio da ''The Omega Man'' ima toliko malo veze sa njegovim romanom, da se uopće ne osjeća povrijeđenim. Scenario je također velikim dijelom bio inspiriran tada aktualnim događajima, a što se odnosi kako na sovjetsko-kineski sukob koji je 1969. godine dobio i manju oružanu komponentu, tako i na [[kontrakultura|kontrakulturu]], [[seksualna revolucija|seksualnu revoluciju]] i rasprave o [[kontrola rađanja|kontroli rađanja]], ali najviše i na pitanje međurasnih odnosa u tadašnjim SAD. To se odnosilo na glavni ženski lik, koja je prikazana kao pripadnica tadašnje [[Black Power]] supkulture, kao i na scenu u kojoj se ljubi i vodi ljubav s bijelim protagonistom. Godinama kasnije je crna glumica i TV-voditeljica [[Whoopie Goldberg]] tvrdila da je to prva takva scena u jednom značajnijem hollywoodskom mainstrem filmu; kada je kod nje gostovao u talk-show emisiji, Heston ju je rekonstruirao iznenada je poljubivši. Sam Heston je u svojoj biografiji ustvrdio kako je Cash prilikom snimanja tih scena filma bila nervozna i rekla da joj je "sablasno ševiti se sa [[Mojsije]]m", asocirajući na njegovu znamenitu ulogu u biblijskom spektaklu ''[[Deset zapovijedi (film, 1956)|Deset zapovijedi]]''. <ref>{{cite book|author=Charlton Heston|title=In the Arena|publisher=Simon and Schuster|ISBN=0-684-80394-1|page=443}}</ref>

Sam Heston je pokušao producente nagovoriti da kao režisera angažiraju [[Orson Welles|Orsona Wellesa]], ali u tome nije uspio. Studio [[Warner Bros.]] je, suočen sa financijskom krizom koja je tih godina mučila Hollywood, nastojao maksimalno sniziti troškove, te je, umjesto da se opustošeni Los Angeles rekonstruira u studiju, film sniman na autentičnim lokacijama u poslovnom središtu grada, i to nedjeljom ujutro kada u njemu nije bilo ljudi. Završna scena filma, koje originalno nije bila u scenariju, je napravljena na Hestonov prijedlog koji je htio da njegov protagonist skonča na način sličan onome na koji je skončao protagonist filma ''[[Khartoum (film)|Khartoum]]'', koga je bio tumačio nekoliko godina ranije.

''The Omega Man'' je nakon premijere podijelio kritičare, iako većina drži da je bio bolji od italijanskog prethodnika. Među poklonicima žanra je, pak, tokom godina stekao svojevrsni [[kult film|kult status]], a to se odnosi i na poklonike Hestona, koji ''The Omega Man'' drže drugim dijelom svojevrsne trilogije u kojoj Heston tumači protagoniste [[distopija|distopijskih]] SF-filmova (uz ''[[Planet majmuna (1968.)|Planetu majmuna]]'' iz 1968. i ''[[Soylent Green|Zeleni sojlent]]'' iz 1973. godine).

Kada je godine 2007. u produkciji Warner Bros. snimljena treća ekranizacija romana pod naslovom ''[[Ja sam legenda (film)|Ja sam legenda]]'' i [[Will Smith|Willom Smithom]] u glavnoj ulozi, studio [[The Asylum]] je na brzinu stvorio [[direct-to-video]] ''[[mockbuster]]'' verziju pod naslovom ''[[I Am Omega]]'' koji također predstavlja "neslužbenu" ekranizaciju Matehsonovog predloška, ali se svojom radnjom i atmosferom daleko više oslanja na ''[[The Omega Man]]''.