Jovan Skerlić – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Red 12:
Mnogo je važniji, možda najvažniji, njegov rad ka nacionalnom polju. Idejno, on je nesumnjivo bio najsmeliji i najistaknutiji propovednik i protagonista jugoslovenskog narodnog i državnog jedinstva. Od njegovih mnogobrojnih predavanja u krajevima bivše Austro-Ugarske najznačajnije je ono u [[Prag]]u, na deset dana pred smrt; od članaka i ogleda iz nacionalne ideologije najbolji je ogled o [[Ante Starčević|Anti Starčeviću]], propovedniku veliko-hrvatske ideje; od ostalih nacionalno-kulturnih akcija najznačajnija je ona za uvođenje [[latinica|latinice]] u [[Srbi|Srba]] (anketa u „[[Srpski književni glasnik|Srpskom književnom glasniku]]“).
Iako je umro mlad, Skerlićev književni rad je veoma obiman. Njegovo najpoznatije i ujedno najbolje delo je '''Pisci i knjige'''(u devet svezaka). Sinteza celokupnog njegova književnog rada je '''Istorija nove srpske književnosti''', objavljena prvo u skraćenom obliku, kao srednjoškolski udžbenik, a potom u celini. Posebne su mu studije o književnim epohama: '''Omladina i njena književnost''' i '''Srpska književnost u 18 veku''', velika studija o [[Jakov Ignjatović|Jakovu Ignjatoviću]]; zatim ogledi: '''Pogled na današnju francusku književnost''', '''Uništenje estetike i demokratizacija umetnosti'''; književno-politički ogled '''[[Svetozar Marković]]''', pored ostalih. Od [[1905]] do smrti uređivao je „Srpski književni glasnik“, u početku u društvu sa [[Pavle Popović|Pavlom Popovićem]], a docnije sam. Bio je za primat ekavice, a ne ijekavice i latinice u srpskom književnom jeziku. <
== Kritički osvrt ==
| |||