William Cavendish-Bentinck, 3. vojvoda od Portlanda – razlika između verzija
Uklonjeni sadržaj Dodani sadržaj
Nema sažetka izmjene |
Nema sažetka izmjene |
||
Red 53:
Rođen je u plemićkoj porodici, te je kao mladić naslijedio brojne zemljoposjede od majke i njene porodice. Političku karijeru je započeo godine 1761. izborom u [[Dom komuna UK|Doma komuna]] gdje se priključio [[vigovci]]ma bliskim [[Lord Rockingham]]u. Nakon očeve smrti je postao članom [[Dom lordova UK|Doma lordova]]. Služio je u Rockinghamovoj prvoj vladi od 1765. do 1766. godine, te u drugoj vladi, koja je na vlast došla nakon britanskih poraza u [[Američki rat u nezavisnost|Američkom ratu za nezavisnost]]. Nakon Rockinghamove smrti je ostao u vladi njegovog nasljednika [[William Petty, 2nd Earl of Shelburne|Earla od Shelburnea]], da bi premijerom postao nakon što je Shelburne, uslijed nezadovoljstva ishodom mirovnih pregovora, prisiljen na ostavku. Iza njegovog izbora je stajala ''[[neprincipijelna koalicija|neprincipijelna]]'' [[Fox-North koalicija|koalicija]] bivšeg konzervativnog premijera [[Lord North|Lorda Northa]] i vođe [[radikalizam (politička ideologija)|radikalnih]] [[republikanstvo|republikanaca]] [[Charles James Fox|Charlesa Jamesa Foxa]]. Pod njenim vodstvom su potpisani mirovni sporazumi kojim se tadašnji [[Britanski Imperij]] morao odreći brojnih teritorija u [[Sjeverna Amerika|Sjevernoj Americi]] u korist svojih [[Kraljevina Francuska|francuskih]] i [[Špansko Carstvo|španskih]] suparnika. Nova je vlada, pak, pokušala provesti reformu [[Britanska istočnoindijska kompanija|Britanske istočnoindijske kompanije]], ali se tome suprotstavio kralj [[George III od UK|George III]], čiji su pristaše u Domu lordova odbacile prijedlog zakona, prisilivši vojvodu od Portlanda na ostavku.
Portland, koji se nakon toga uglavnom bavio filantropskim radom, je u javnu politiku ponovno ušao nakon izbijanja [[Francuska revolucija|Francuske revolucije]], odnosno ulaska Britanije u [[Rat u Prve koalicije]] protiv [[Prva francuska republika|republikanske Francuske]]. Portland je bio blizak idejama konzervativnog ideologa [[Edmund Burke|Edmunda Burkea]] te je, usprkos ranijih simpatija za [[Američka revolucija|američke revolucionare]], prema novom francuskom režimu iskazivao neprijateljstvo. Zbog toga je godine 1794. postao [[Home Secretary|ministar unutrašnjih poslova]] u vladi svoga nasljednika [[William Pitt Mlađi|Williama Pitta Mlađeg]], kasnije služivši kao [[Lord predsjednik Savjeta]] sve do Pittove smrti 1806. godine.
Kada je godinu dana kasnije pala [[vlada nacionalnog jedinstva]] [[William Grenville, 1st Baron Grenville|Lorda Grenvillea]], Portland je ponovno imenovan za premijera u martu 1807. godine. Kao i njegov prethodnik, nastojao je okupiti različite frakcije u kritičnom trenutku za Britaniju, kada je [[Napoleon]]ova [[Prvo francusko carstvo|Francuska]] nizala [[Napoleonski ratovi|ratne uspjehe]]. Za vrijeme njegovog mandata je [[Tilsitski mir]] ostavio Britaniju praktički bez saveznika na kontinentu, gdje je Napoleon uveo režim [[Kontinentalna blokada|Kontinentalne blokade]]. Tek je Napoleonova invazija Španije, na koju je britanska vlada reagirala slanjem ekspedicijskih snaga koje će započeti tzv. [[Poluotočki rat]], predstavljala svojevrsnu prekretnicu, prije svega na moralnom planu, ali su njeni efekti došli prekasno da spase Portlandov premijerski mandat. On je prisiljen na ostavku nakon što je [[dvoboj]] dvojice njegovih vodećih ministara - [[George Canning|Georgea Canninga]] i [[Lord Castlereagh|Lorda Castlereagha]] izazvao [[skandal]].
Ubrzo nakon toga je umro od posljedica operacije vađenja [[bubrežni kamenac|bubrežnog kamenca]]. Bio je prvi premijer koji je umro za mandata njegovog nasljednika.
Bio je oženjen za [[Dorothy Bentinck, Duchess of Portland|Dorothy Cavendish]], kćer bivšeg premijera [[William Cavendish, 4th Duke of Devonshire|vojvoda od Devonshirea]], sa kojom je imao šestoro djece. Preko sina [[Lord Charles Bentinck|Charlesa]] predstavlja neposrednog pretka današnje kraljice [[Elizabeta II|Elizabete II]].
==Vanjske veze==
| |||