Stevan Leko Damjanović – razlika između verzija

Kapetan Stevo Damjanović je, početkom marta 1942, od strane Draže Mihailovića bio određen da objedini dejstva i rukovodi svim četničkim jedinicama na području istočne Bosne. Došavši na to područje, naišao je na jedinstven otpor četničkih vođa, koji su priznavali Dražu Mihailovića kao vrhovnog komandanta, ali nisu dozvoljavali da na njihove položaje dođu oficiri. Naročito su bili protiv Damjanovića, koga su u dopisu od [[20. jun]]a 1942. ocenili kao nesposobnog za četničko-vojničke akcije, kao slabog organizatora, spletkaroša, zabušanta i sl. Dopis je potpisalo 14 četničkih komandanata.<ref>Arhiv VII, Ča, k. 210, reg. br. 12/2</ref> Damjanović je na te optužbe odgovorio [[20. jul]]a, uputivši Draži Mihailoviću veoma opširan izveštaj.<ref>Arhiv VII, Ca, k. 210, reg. br. 15/2</ref> Otpor lokalnih četničkih vođa u istočnoj Bosni (takođe i zapadnoj) potpunom potčinjavanju oficirima Draže Mihailovića trajao je sve do polovine 1943, kada su na komandne položaje najzad došli oficiri.<ref>http://znaci.net/00001/4_14_1_123.htm</ref>

 

29. decembra 1943. generalu Mihailoviću je iz Štaba Majevičkog korpusa stigla depeša da četnici ubijaju partizane redom, Nemci daju municiju, a muslimani ga zovu car Leko: