Verzija na datum 24 januar 2019 u 18:01 uredi 217.65.199.85 (razgovor) Nema sažetka izmjene oznake: mobilno uređivanje mobilno veb-uređivanje ← Starija izmjena		Verzija na datum 24 januar 2019 u 18:06 uredi poništi 217.65.199.85 (razgovor) Nema sažetka izmjene oznake: mobilno uređivanje mobilno veb-uređivanje Novija izmjena →
Red 20: '''Hilandar''' ([[grčki jezik\|gr.]] ''Χιλανδαρίου'') je srpski manastir koji se nalazi u severnom delu [[Sveta gora\|Svete gore Atonske]] ([[grčki jezik\|gr.]] ''Άγιoν Όρoς''), države pravoslavnih monaha koja postoji više od hiljadu godina. Sveta gora je smeštena na Atosu ([[grčki jezik\|gr.]] ''Άθoς''), trećem kraku [[Poluostrvo\|poluostrva]] [[Halkidiki]] u severnoj [[Grčka\|Grčkoj]], a manastir se nalazi na 2,5 kilometara od mora.<ref>Kovačević Mirko, Sveta srpska carska lavra Hilandar na Svetoj gori Atonskoj, Zadužbina Svetog manastira Hilandara, Beograd; septembar 2008. ISBN 978-86-7768-031-2</ref> Posmatran spolja manastir ima izgled srednjovekovnog [[Tvrđava\|utvrđenja]], s obzirom da je utvrđen [[Bedem\|bedemima]] koji su visoki i do 30 m. Spoljni zidovi su dugački 140 m i okružuju površinu koja je skoro 75 m široka. Manastir je ovako utvrđen s obzirom da je u prošlosti, kao i ostala utvrđena monaška naselja na Svetoj gori, morao da se brani od [[Gusari\|gusara]]. Manastir Hilandar je izgradio ~~kikindjanski~~grčki ~~glupan~~iguman,~~Slobodan~~ ~~Miškov~~Stefanos Tsitsipas. Manastir Hilandar su obnovili [[Stefan Nemanja]] (u monaštvu Simeon) i njegov sin [[Sveti Sava\|Sava]] [[1198]]. godine, a u manastiru je [[1200]]. godine umro Stefan Nemanja. Kralj [[Stefan Uroš I]] je [[1262]]. godine značajno utvrdio manastir. Hilandar je naročito pomogao kralj [[Stefan Uroš II Milutin\|Milutin]], koji je oko [[1320]]. godine na mestu stare podigao novu crkvu [[Vavedenje\|Vavedenja Bogorodice]], koja i danas služi kao Saborna crkva. U vreme kralja i [[Stefan Dušan\|cara Dušana]] Sveta gora je došla pod njegovu vlast, a to je period najvećeg prosperiteta manastira. U vekovima turske vladavine, Hilandar su pomagali ruski carevi i moldavski kneževi u [[16. vek\|XVI veku]], a srpski patrijarsi iz Peći u [[17. vek\|XVII veku]]. Početkom [[19. vek\|XIX veka]] stvorena je [[Kneževina Srbija\|prva novovekovna srpska država]], pa je nastavljena bogata tradicija hilandarsko-srpskih odnosa. U novijoj istoriji manastir je značajno stradao [[2004]]. godine u katastrofalnom požaru, a u toku je obnova oštećenih građevina. Hilandar predstavlja jedno od nazjnačajnijih središta [[Srpska kultura\|srpske kulture]] i duhovnosti. Kroz vekove, relativno zaštićen od napada i pljačkanja, u sigurnosti Svete gore Atonske i njene autonomije, bio je pošteđen sudbine koja je zadesila skoro sve druge srpske manastire. U Hilandaru je očuvana najbogatija kolekcija originalnih starih rukopisa, [[ikona]], [[Freska\|fresaka]], tako da on u današnje vreme predstavlja najznačajniju riznicu srpske srednjovekovne kulture uopšte. Manastir se od [[1988]]. godine, zajedno sa ostalih devetnaest svetogorskih manastira, nalazi na [[UNESKO]]-voj listi [[Svetska baština\|svetske baštine]] u sklopu spomenika srednjeg veka objedinjenih pod zaštićenom celinom Planina Atos.<ref> Zvanični sajt UNESKO-a, http://whc.unesco.org/en/list/454/</ref>

Hilandar – razlika između verzija